خاطره/فرمانده دل ها
به گزارش نوید شاهد خوزستان، شهید امیر پریان، متولد ۱۳۴۲، در مورخ پنجم فروردین ماه ۱۳۶۷ در عملیات والفجر ۱۰ و در ارتفاعات ریشن به شهادت رسید و مزار مطهرش در گلزار شهدای بهشت علی دزفول زیارتگاه عاشقان است.
متن خاطره:
عملیات بدر شهید امیر پریان فرمانده دسته نصر از گروهان قائم گردان بلال لشکر ۷ ولیعصر «عج» بود. حدود سه ماه شرکت مستمر در برنامه های آموزش آبی و خاکی، مراسمات صبحگاه همراه با سردادن شعار های زیبا و حماسی، همراهی ویژه با نیروها و نیز حضور او در عملیات های مختلف، از او فرماندهی بی نظیر، خوش اخلاق، شایسته و دوست داشتنی ساخته بود.
از شاخصه های زیبا و ارزشمند وی، این بود که بعد از هر عملیات برنامه ریزی می کرد برای دور هم جمع کردن نیروهای گردان. تلاش زیادی می کرد تا جلسات هفتگی و ماهیانه نیروها برگزار شود و به نوعی ارتباطشان با هم قطع نشود. او با سرکشی به مساجد مختلف و کمک های مختلف به نیروها، سعی کرده بود بچه ها را همیشه وسط میدان و در کنار هم نگه دارد.
من از سال ۶۵ توفیق آشنایی با این شخصیت برجسته و معلم اخلاق نصیبم شده بود. بعد از اتمام ماموریتِ گردان بلال در عملیات کربلایِ چهار، (در تاریخ ۲۷ بهمن ۱۳۶۵)، تا اعزام مجدد گردان برای والفجر ده، در ۲۸ بهمن ۱۳۶۶( دقیقاً یکسال)، شهید پریان بطور مستمر در همه مساجد دزفول ( هر شب یک مسجد ) برای نماز جماعت مغرب و عشا، حضور پیدا می کرد. تا به همه نیروهای خود سر بزند و به نوعی ارتباط سازمانی و فراتر از آن، ارتباط رفاقتی و عاطفی خود را با آنها مستحکم نماید.
این ویژگی باعث می شد تا در هنگام ماموریت، نیروها نه تنها بعنوان یک فرمانده بلکه یک به عنوان یک دوست و رفیق با او، ارتباط داشته باشند و به جرات می توان گفت شهید امیر پریان بیشتر از فرماندهی بر جسم نیروها؛ بر قلب و جان نیروهایش سروری داشت.
