با برگزاری آیین رونمایی و آغاز اکران عمومی فیلم سینمایی «اتاقک گِلی» همزمان با سالروز عملیات مرصاد، این اثر قرار است از هشتم مرداد ماه در ۲۵۰ شهر به‌صورت عمومی و برای ۳۰۰ خانواده معزز شهدا به‌صورت اکران خصوصی نمایش داده شود.
از حجره‌های درس و طلبگی تا منبر و میدان مبارزه، از اجرای قاطعانه عدالت در شیراز تا انتخاب شدن به نمایندگی مردم اصفهان و امامت جمعه این شهر شهیدپرور و انقلابی، تنها خدا را می‌دید و خدمت به خلق خدا را... پس چه سعادتی بالاتر از اینکه با زبان روزه، در صبح ۲۱ رمضان، روز شهادت جد غریبش، اول مظلوم عالَم، کنار فرزند خردسال برادرش، سید حمید سه ساله‌ی مظلوم، بدست شقی‌ترین و شرورترین جانیان عصر و منافقان جنایت پیشه، در خون بغلطد و به دیدار شهید محراب کوفه، علی عالی اعلا (ع) و امام شهیدان، حسین (ع) رهسپار شود؟ بهشتی نژاد، کمتر از یک ماه بعد به بهشتی پیوست و با یاران بهشتی‌صفت روح الله (ره)، خط جاودانگی را با خون نگاشت
پس از آنکه رسما اعلام شد اولین اقدام رییس جدید سازمان موساد، ترور این دانشمند ایرانی بوده، سایت فارسی زبان «وزارت خارجه دولت اسرائیل» هم نوشت: «رئیس ستاد کل ارتش اسرائیل پس از شهادت رضایی نژاد گفته است ما با ترور دانشمندان ایران می توانیم از تبدیل این کشور به یک قدرت منطقه ای جلوگیری کنیم.» اینها کافی نیست برای دانستن این حقیقت که پیشرفت و اقتدار ایران تا کجا می تواند این دشمن خبیث را به وحشی‌گری و جنایت وادارد؟! دشمنی که همین روزها هم نشان داد برای متوقف کردن کاروان پیشرفت این کشور، مرزی برای قساوت و خونخواری ندارد.
از درخششی جانانه و قهرمانانه در عملیات حماسی و اعجاب‌آور «مروارید» و انهدام اسکله‌های نفتی دشمن، تا عملیات انهدام نیروگاه برق بصره و تا خراب کردن آسمان بغداد روی سر صدام و حزب بعث و آوار شدن رویای میزبانی «اجلاس سالانه بین المللی جنبش عدم تعهد»، برقی از یک صاعقه صخره‌شکن، یک شهاب شب افروز پیداست: «عباس دوران» ... نامی که به تنهایی و یکجا، یک تاریخ، مردانگی و افتخار است. مردی که مرگش بزرگترین حماسه او بود؛ در آخرین پرواز تاریخسازش، خلبان کابین عقب، دستگیره خروج اضطراری را کشید و از جنگنده خارج شد، اما عباس دوران با صرف نظر کردن از خروج اضطراری، هواپیمای اف ۴ صدمه دیده‌اش را که در آتش می‌سوخت، با هدف ناامن جلوه دادن شهر بغداد، به «هتل الرشید»؛ محل برگزاری هفتمین دوره اجلاس سران جنبش غیرمتعهد‌ها کوبید و مانع از برگزاری این اجلاس در عراق شد و خود با پیکری سوخته و خاکستر شده، پروازی تا بیکرانگی نگاه خدا آغاز کرد...
در ادامه سلسله دیدارهای خانواده‌های شهدا با بازماندگان شهدای مقاومت، جمعی از خانواده‌های معظم شهدا و اعضای کاروان زینبیون با حضور در خانه شهید ارتش، علیرضا بوستان‌افروز، که در جنگ ۱۲ روزه اخیر به دست رژیم صهیونیستی به شهادت رسید، با خانواده این شهید والامقام دیدار کردند. این دیدار صمیمانه با حضور مادران، همسران و خواهران شهدا صورت گرفت.
اسمش این روزها شده: «سردار وعده‌های صادق» و «فرمانده گمنام موشکی» ... این سردار گمنام و بی نشان، مثل دیگر قله‌های بلند و قلعه‌های سر و سینه تا آسمان برافراشته‌ی عزت و امنیت و اقتدار ما، مثل «شادمانی» و «ربانی» و «ایزدی» و... حقیقتا مرد «وعده‌های همیشه صادق» بود. امروز این خفت و خواری صهیونیست‌های خبیث که، چون جغد شوم بر تل ویرانه‌های تل آویو و حیفا و بئرالشبع، به عزا نشسته و شهاب شب‌سوز «سجیل» و «فجر» و «قارعه» و «خیبرشکن» و «خرمشهر» ما، همه حیثیت پلیدشان را از هم دریده و دود کرده، همه، وعده‌های صادق او‌است. شادی دل میلیون‌ها حق طلب و آزاده، از غزه تا قاهره، از بیروت تا بغداد، از اروپا تا آمریکا، با دیدن موشک‌هایی که کاخ آرزو‌ها را بر سر صهیونیست‌ها خراب کردند، همه از آن سردار گمنام است که این پیروزی ما و این ذلت و فلاکت دشمن، نام و نشان جاوید اوست؛ همانکه همیشه می‌گفت: «حیف است انسان با مرگی جز شهادت از این دنیا برود» ...