سیری در حیات طیبه شهیدشیخی:
شهیدی که تشنهِ خدمت بود
«شهید ذبیح‌اله شیخی» از شهدای دوران دفاع مقدس است. برادرش در روایت از او بیان می‌کند: برادرم در پاسخ به اینکه خانواده از او خواستند ازدواج کند، گفت: «حالا وقت ازدواج نیست و تا زمانی که جنگ هست نباید رهبر را تنها گذاشت و اکنون موقع خدمت است».
به گزارش نوید شاهد البرز؛ شهید ذبیح اله شیخی در سال 1334 در یکی از روستاهای ابهر در خانواده‌ای مستضعف و مذهبی دیده به جهان گشود. او پس از گذراندن این دوران کودکی در 7 سالگی وارد دبستان شد و بعد از به پایان رساندن دوره ابتدایی دیگر موفق به ادامه تحصیل نشد و به یاری پدر شتافت و در امر کشاورزی و پس از مشکلات فراوان همراه با خانواده خویش به کرج مهاجرت کرد و به کار کردن پرداخت و با اوج‌گیری انقلاب اسلامی در راهپیمایی‌ها و تظاهرات مردمی شرکت می‌کرد و پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران و شروع جنگ تحمیلی آماده خدمت مقدس سربازی شد.
نخستین دوره آموزشی رزمی و تاکتیکی را همراه با گروه شهید چمران گذراند و عازم جبهه‌های جنگ حق علیه باطل شد و عاشقانه در حمله تپه الله اکبر سوسنگرد شرکت کرد و بعد از رزمی بی‌امان بر علیه دشمن کافر در تاریخ یکم خرداد 1360 با اصابت گلوله در دزفول به درجه رفیع شهادت نائل شد و به لقاء ا... پیوست.
خانواده شهید شیخی در خصوص فعالیت ها و اقدامات او می‌گویند: «شرکت در راهپیمایی‌ها و تظاهرات در زمان انقلاب و شرکت در جبهه جنگ حق علیه باطل برای براندازی دشمن سفاک از مهمترین فعالیت‌های او است.»
همچنین آنها ویژگی‌های بارز اخلاقی‌اش را رفتاری نیکو و احترام بسیار به والدین خویش می‌دانند و می‌گویند: «او همچنین سعی می‌کرد در کارها به فقرا یاری رساند.»
برادر شهید نیز می‌گوید: «قبل از رفتن به جبهه به برادرم گفتم تو باید ازدواج کنی و او در پاسخ گفت: حالا وقت ازدواج نیست و تا زمانی که جنگ هست نباید رهبر را تنها گذاشت و حالا موقع خدمت است و او داوطلبانه به جبهه جنگ حق علیه باطل رفت.»
انتهای پیام/
