خاطره/من را فراموش نکنید
به گزارش نوید شاهد خوزستان، شهید ابراهیم قلی يكم فروردين 1347، در شهرستان انديمشك به دنيا آمد. پدرش هاشم، در شركت راه آهن كار میکرد و مادرش ملوس نام داشت. تا پايان دوره ابتدايي درس خواند. به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور يافت. بيست و ششم شهريور 1366، در سومار توسط نيروهاي عراقي به شهادت رسيد. پيكرش مدتی در منطقه برجا ماند و بيست و نهم مرداد 1368، پس از تفحص در زادگاهش به خاك سپرده شد.
متن خاطره:
به اتفاق چند تن از دوستان با هم به خدمت سربازي رفتيم، اما دست تقدير ما را از هم جدا كرد و هر يك به گروهاني فرستاده شديم و همديگر را كمتر مي ديديم تا اينكه لشكر براي يك عمليات مهم آماده شد.
در يكي از شبها صدايي مرا به خود خواند، از جایم برخاستم که دیدم دو تن از دوستانم در حال صحبت کردن هستن کنارشان نشستم از هر دری سخن گفتیم، کم کم بچه های دیگر که برای عملیات آمده بودند بیدار شدند و به جمع ما پیوستن.
دورهمی خوبی خوبی بود بچه ها در حال شوخی و روحیه دادن به یکدیگر بودند که یهو ابراهیم از جایش بلند شد شروع کرد به روبوسی با تک تک بچه ها و حلالیت گرفتن و می گفت: «بچه ها دوست دارم مرا فراموش نكنيد من در اين عمليات شهيد خواهم شد.»
ما با خونسردي و لبخند با او برخورد مي كرديم، اما او دائم همان حرفها را تكرار مي كرد انگار چيزي به او الهام شده بود. فرداي عمليات اولین چیزی که شنیدم خبر شهادت ابراهيم قلي بود و ما دیگر او را درمیان خود نداشتیم اما یاد و خاطره اش همیشه هست.
