وصایای شهدا - صفحه 66

اميدوارم راه مرا برادرانم ادامه دهند ونگذارند خون شهيدان اسلام پايمال شود و من اگر اسلحه بدست گرفته ام و در كوه هاى پر برف كردستان مى جنگم فقط و تنها براى خدا بوده و براى به اهتزاز در آمدن پرچم توحيد در منطقه بوده است

پدران و مادران فرزند از دست داده، هيچگونه ناراحتى به خود راه ندهيد. بلكه شما در ميان اجتماع، صاحب كمال و افتخاريد و در ميان مردم سربلند زندگى كنيد. زيرا شما توانستيد امانتى كه خدا به شما عطا كرده بود و هر آن مى‌توانست آن را از شما بگيرد، به بهترين وجه او را به درگاه او تقديم كرديد.

اين جنگ به واقع جنگ بين حق و باطل است. حقير به تمام ملت عزيز کشورم وصيت مي کنم که در تمام لحظه ها به خاطر خون شهدا که اين انقلاب ما ثمره فداکاري و از جان گذشتگي آنان است پيروز و رهبر باشيد که خداي ناکرده صدمه جبران ناپذيري به انقلاب ما وارد نشود.

من به خاطر جهانى شدن انقلابمان و زنده شدن هر چه بهتر دينمان يعنى اسلام براى جنگ با كافران صدام به جبهه مى‌روم و من كاملا با آگاهى كامل و تمام با آغوش باز به استقبال شهادت مى‌روم.

هدفم از به جبهه رفتن اين است اولا در راه خدا از دين خدا دفاع نمايم و ثانيا آن صداى رساى حسينى كه در دلم انقلابى بوجود آورده بود و به آن صداى هل من ناصر ينصرنى مولايم لبيك گويم و من راه جهاد در راه خدا را انتخاب كردم كه در ركاب حسين (ع) به جنگ با دشمنان حسينى بپردازم و با خون خود درخت تنومند اسلام را آبيارى كنم.

درود بر امام خمینی تبلور عینی مکتب تشیع

خدايا من از روشني روز فرار مي کنم و به سياهي شب پناه آورده ام با اين اميد که در پناه تو باشم و با تو درد و دل کنم ، مرا از تاريکي شب چه باک و ترس که سياهي را در درون سينه ام دارم و در تاريکي مي نشينم که در تاريکي قلبم را روشنائي و نور دهي .

جبهه بهترین محل براي جهاد با نفس است.

که در پهلو نشان باشد، حسين و اکبر و قاسم / ولي اي کاش من باشم، يکي چون حر خوش فرجام

« محمد » در جبهه حتي از تانک های در خط، جلوتر بود از لابلای تانک ها و نفربرها، زخمی ها و کشته ها را جمع آوری می کرد . زماني که براي چند لحظه آتش قطع مي شد در سنگر می نشست و اشعار حماسه ی به سبک وصیت براي فرزندان و همسر و سايرين مي سرود .

خدایا، با آنکه من نتوانستم امامم را ببینم تا حال، ولی عشق او را در دلم صد چندان کن.

اين صداميان كافر كه به فرمان شيطان بزرگ بنا به نابودى اسلام گذاشته‌اند و خاك ميهن عزيز اسلامى ما را اشغال كرده‌اند با خفت و خوارى به زباله‌دان تاريخ می اندازیم ...

جهاد در راه خدا دري از درهاي بهشت است.

شما را به نماز، قرائت قرآن، كارهاى نيك و شايسته سفارش مى‌كنم .

شهادت مرگ دلخواهی است که مجاهد با همۀ آگاهی و همۀ عشق و بیداري و بینایی خویش، خود انتخاب می کند.

علاج بيرون كردن دشمن از خانه فقط اسلحه گرم و خون سرخ است، نه بر سر ميز مذاكره نشستن و خود را براى ابد فروختن به دشمنان اسلام و به دشمنان انسانيت.

پدر جان از قول من به كشاورزان مسلمان ايران بگو جهاد تنها كشته شدن نيست، همين گندمى كه شما مى كاريد جهادى بس بزرگ است هنگامى كه بذر افشانى مى كنيد در همان وقت مشتى محكم بر دهان سرمايه داران شرق و غرب ميزنيد پس كشاورزى را رونق دهيد تا دست درازى نسبت به جهانخواران نكنيم.

با درود فراوان به رهبر كبير انقلاب اسلامى ايران حضرت امام خمينى كه با رهبرى هاى پيامبرگونه اش ملت ايران را از ذلت بندگى ابر قدرتها نجات داده و ملت ايران را مردمى آزاده كرد كه خودش ميفرمايد نظير ملت ايران را در جهان سراغ ندارم و با درود فراوان بر روان شهيدان انقلاب اسلامى مخصوصا 72 شهيد كربلاى ايران و حزب جمهورى اسلامى كه مانند حضرت ابا عبدالله الحسين عليه السلام شهيد شدند و مانند خون حضرت امام حسين خونشان جوشيد و ملت ايران و حتى ملت مسلمان جهان را بيدار تر ساخت.

تذكر اولم به كليه كسانى است كه اين سخنان مرا مى شنوند، هميشه خداوند را در نظر داشته باشيد و اعمال و نيات خود را طبق خواسته او مطابق نماييد كه والله اگر عمل ما بزرگترين عمل باشد ولى رضاى خدا در او نباشد و نيتمان خالص نباشد، ذره اى ارزش ندارد همه جا را محضر خدا بدانيد و بدانيد كه خداوند در آشكار و پنهان شما را مى بيند اگر چه شما او را نبينيد. اين سخنان را اگر چه ما خود به آن عمل نكرديم و روسياه درگاه خداوند متعال هستيم لكن الان كه در لحظات مرگ و زندگى هستم مى دانم كه اين سخنان چه مفهومى دارد پس بكوشيد در محضر خدا گناه نكنيد كه پشيمان نمى شويد و وقتى پشيمان مى شويد كه ديگر سودى ندارد .

سفارش مى كنم شما را كه وقت زندگى بسيار كم و حيف است كه تلف شود و توشه اى براى آخرت از آن بر نداريد و حيف است در صحراى محشر بدون هيچ سرمايه اى وارد شويد. از خدا بخواهيد هر آن به ياد او باشيد كه بهترين يار و انيس است. از خدا بخواهيد آنچنان توانائى به شما بدهد كه حافظ حدودش باشيد.