صبور و مقاوم باشيد و الگو و نمونه براي تمام پدران و مادراني كه فرزندان و عزيزان خود را در راه خدا داده اند . نكند خداي ناكرده كاري كنيد كه باعث دلسردي و ناراحتي قلب شهيدپرور امام عزيزمان بشود .
در وصیت نامه شهید «سیدمحمدرضا طیبی تفرشی» آمده است؛
شهید «سیدمحمدرضا طیبی تفرشی» در وصیت نامه اش می نگارد؛ یکسال در سنگر کلاس به تعلیم دادن پرداختم یکسال پشت جبهه بودم و چند ماهی هم در جبهه از قول من به همکارانم بگوئید که در ساختن فرزندان این کشور از هیچ کوششی دریغ نورزند از خدا میخواهم توفیق پاسداری از اسلام را به ما عطا کند.
برادر چشمك براي آمادگي به شيراز رفت و پس از طي پيامي به مادر و پدر خود اطلاع داد كه من به جبهه مي روم . پدر و مادر بر اثر نديدن فرزند گريان شدند و سپس پدر براي ديدن فرزند خود به شيراز مي رود.
شهید علی اکبر درویشی فرزند عیسی در تاريخ بيستم خرداد ماه سال 1336 در روستای «ولشکلا» از توابع شهرستان ساری چشم به جهان گشود. وى قبل از شروع عمليات رمضان در شلمچه به برادر خانم خود، (علی اکبر حسينی) گفت: «اگر شهيد شدم جسمم را به عقب برگردان. من در اين عمليات دو الی سه روز ديگر شهيد می شوم.»
شهید «ابوالفضل طوسی» در وصیتنامهاش مینویسد: «اینک که در راه دفاع از حیثیت و ناموس کشور و مردمم به دیار باقی از دیار فانی رفتهام جام ناچیز خود را به رب الناس و ناس اهدا کردهام؛ امید دارم که لایق پیوستن به جرگه هابیلیان باشم.»
وقتی در خانه سراغ شناسنامه ام را گرفتم، گفتند پیش برادرت حسین است. صبر کردم تا برگشت. پرسیدم برادر شناسنامۀ من به چه درد تو می خورد؟ سریع بلند شد و دوطرف صورتم را بوسید و گفت:" حلالم کن!...
محمدرضا پیلهفروش،بیستم تیر ۱۳۴۷، در شهر قزوین به دنیا آمد. پدرش حسین و مادرش بتول نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. پاسدار بود و از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. هفتم اسفند ۱۳۶۵، در شلمچه بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.
فرهاد طاهرخانی، سی و یکم شهریور ۱۳۵۱، در شهر تاکستان به دنیا آمد. پدرش محمد، کشاورزی میکرد و مادرش بتول نام داشت. دانشآموز اول متوسطه بود. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. بیست و پنجم فروردین ۱۳۶۶، در شلمچه بر اثر اصابت ترکش خمپاره به دست و شکم، شهید شد. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.
غلامحسن اکبری زیارانی، ششم تیر ۱۳۳۲، در زیاران از توابع شهرستان آبیک قزوین به دنیا آمد. پدرش خان بابا و مادرش طاووس نام داشت. تا پایان دوره ابتدایی درس خواند. متاهل و دارای دو دختر و یک پسر بود. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. بیست و یکم فروردین ۱۳۶۶، در عملیات کربلای 8 در شلمچه به اسارت نیروهای دشمن درآمده و در روز بیست و دوم فروردین ۱۳۶۶ به شهادت رسیده ودر قبرستان الکرخ عراق دفن و سپس پیکر مطهرش به ایران منتقل و نهم مرداد ۱۳۸۱ در زادگاهش به خاک سپرده شد.
میرسعید صادقی، سیزدهم مرداد ۱۳۳۹، در شهر قزوین به دنیا آمد. پدرش سید علیاصغر و مادرش زهرا نام داشت. تا دوره کارشناسی در رشته علوم اقتصادی درس خواند. دانشجو و طلبه بود. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. بیست و سوم فروردین ۱۳۶۶، در شلمچه بر اثر اصابت ترکش به سر و پا، شهید شد. مزار او در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.
محمدحسین ابراهیمزادهچگینی، یازدهم دی ۱۳۴۴، در شهر قزوین به دنیا آمد. پدرش غلامرضا، پرنده فروش بود و مادرش مولود نام داشت. تا پایان سطح دوم در حوزه علمیه درس خواند. روحانی بود. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. بیست و سوم فروردین ۱۳۶۶، در شلمچه به شهادت رسید. پیکرش مدتها در منطقه بر جا ماند و سال ۱۳۷۴ پس از تفحص در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپرده شد.
سیدمحمد موسوی، هفدهم مرداد ۱۳۵۰، در روستای شال از توابع شهر بوئینزهرا به دنیا آمد. پدرش سیدطالب، کشاورز بود و مادرش سکینهبیگم نام داشت. تا اول راهنمایی درس خواند. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. بیست و سوم فروردین ۱۳۶۶، در شلمچه به شهادت رسید. پیکرش مدتها در منطقه برجا ماند و سال ۱۳۷۴ پس از تفحص در زادگاهش به خاک سپرده شد.
غلامرضا شریفی، چهارم بهمن ۱۳۴۸، در روستای خاکعلی از توابع شهر آبیک به دنیا آمد. پدرش قدرتالله، کشاورز بود و مادرش حسنی نام داشت. تا چهارم ابتدایی درس خواند. او نیز کشاورز بود. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. بیست و دوم فروردین ۱۳۶۶، در شلمچه به شهادت رسید. پیکرش مدتها در منطقه برجا ماند و سال ۱۳۸۰ پس از تفحص در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپرده شد.
محمد نصیریزادهقلعهای، بیست و پنجم آذر ۱۳۴۱، در شهر قزوین به دنیا آمد. پدرش فرجالله، گاریچی بود و مادرش لعیا نام داشت. تا چهارم متوسطه درس خواند. به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت. بیست و دوم فروردین ۱۳۶۶، در شلمچه به شهادت رسید. پیکرش مدتها در منطقه بر جا ماند و سال ۱۳۷۵ پس از تفحص در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپرده شد.
غلامعلی تاروردی، یکم فروردین ۱۳۵۰، در روستای شال از توابع شهر بوئینزهرا به دنیا آمد. پدرش قربان، کشاورز بود و مادرش خاتون نام داشت. تا اول راهنمایی درس خواند. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. بیست و دوم فروردین ۱۳۶۶، در شلمچه بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای شهر زادگاهش قرار دارد.
مجید کوزهگرها، سوم بهمن ۱۳۴۴، در شهر قزوین به دنیا آمد. پدرش محمود و مادرش صغرا نام داشت. تا دوم راهنمایی درس خواند. سال ۱۳۶۴ ازدواج کرد و صاحب یک پسر شد. به عنوان پاسدار وظیفه در جبهه حضور یافت. بیست و دوم فروردین ۱۳۶۶، در شلمچه به شهادت رسید. پیکرش مدتها در منطقه برجا ماند و سال ۱۳۷۵ پس از تفحص در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپرده شد.
حکمعلی محمدی، نهم شهریور ۱۳۳۹، در روستای هشترود از توابع شهر آبیک به دنیا آمد. پدرش مقصود، تعمیرکار چراغ و سماور بود و مادرش تبرک نام داشت. تا اول راهنمایی درس خواند. کارگری میکرد. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. بیست و دوم فروردین ۱۳۶۶، در شلمچه بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. پیکرش مدتها در منطقه برجا ماند و سال ۱۳۷۴ پس از تفحص در گلزار شهدای شهر قزوین به خاک سپرده شد.
علیاصغر عسگریدوست، دوم فروردین ۱۳۴۵، در روستای دیالآباد از توابع شهر تاکستان به دنیا آمد. پدرش علیاکبر و مادرش گلعنبر نام داشت. تا پایان دوره متوسطه در رشته اقتصاد درس خواند و دیپلم گرفت. به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور یافت. بیست و دوم فروردین ۱۳۶۶، در شلمچه بر اثر عوارض ناشی از مصدومیت شیمیایی به شهادت رسید. مزار او در گلزار شهدای شهر قزوین واقع است.