به گزارش نوید شاهد خوزستان، شهید رحمان ابراهیمی سوم خرداد 1341، در شهرستان دزفول به دنيا آمد. پدرش حسين (فوت 1357) كارمند بود و مادرش گل نام داشت. تا پايان دوره راهنمايي درس خواند. كشاورزي ميك‌رد. از سوي بسيج در جبهه حضور يافت. بيست و هفتم اسفند 1363، در هورالهويزه بر اثر اصابت تركش گلوله توپ به شهادت رسيد. پ كير او مدتها در منطقه بر جا ماند و سال 1373 پس از تفحص، در بهشت زهراي شهرستان انديمشك به خاك سپرده شد.

متن وصيت‌ نامه‌ شهید رحمان ابراهیمی:

انالله اشترا من المومنين انفسهم و اموالهم بان الهم الجنه.
با سلام به ولي عصر عجل الله تعالي فرجه شريف و نائب برحقش خميني عزيز اينك كه من عازم جبهه حق عليه باطل مي باشم و بعد از پنج سال جنگ تحميلي پا به عرصه پيكار با مشركان و دشمنان قسم خورده اسلام نموده ام راضي به رضاي حق تعالي هستم و آنچه را خدا خواهد پذيرا مي باشم اگر شهادت نصيبم گرديد پس چه سعادت بزرگي و اگر غير اين بود باز راضيم به رضاي پروردگار.

برای یاری دین خدا بمیرید

سالها بود چهره كثيف طاغوت آريا مهري نور پوتر افكن و سعادت بخش اسلام را بر اين كشور سياه كرده بود اكنون ديگر دين خدا حاكم است و دين خدا تاريخ ساز مي خواهد مبازره مي خواهد انسانهايي الهي مي خواهد بايد رفت و به دنيا و دنيائيان فهماند عاشق خدا شدن هر انساني را مي طلبد تنها انسانهائي را مي طلبد كه با نيت خالص و با قلبي سرشار از ايمان و عشق به امام خود وارد صحنه پيكار مي شوند و محققاً هر نفسي شربت مرگ را مي چشد چه بهتر اين مرگ به خاطر خدا و براي ياري دين خدا باشد.

جبهه ها را خالي نگذاريد

سخني دارم با خانواده عزيرم: خانواده عزيز بايد مرا ببخشيد از اينكه موقع رفتن به جبهه شما را مطلع نكردم شايد بفكر شما خطور كند حتما بخاطر مسائلي و يا به خاطر اينكه ناراحتي از شما داشته ام ولي بدانيد تنها هدف و منظور من از اينكه به جبهه رفتم لبيك گفتن به پيام امام امت بود كه فرمودند جبهه ها را خالي نگذاريد. اميدوارم مرا مورد عفو و بخشش خود قرار دهيد.

مادرم همچون حضرت زینب صبور باش

مادر جان اگر فرزندت شهيد شد مثل حضرت زينب (س) صبر را پيشه كن و افسوس از دست دادن فرزندت را نخور چرا كه همه ما رفتني هستيم خواه ناخواه روزي بايد از اين دنيا برويم و هر چه زودتر بهتر از برادرانم عليرضا و عبدالرضا مي خواهم از اينكه از آنها اجازه رفتن را نگرفتم مرا مور د عفو و بخشش خود قرار دهند از خداوند بزرگ صبر و بردباري همراه با ايماني سرشار از عشق به اسلام و امام امت را براي شما خواهانم.

امام و روحانيت را تنها نگذارید

از فاميل و آشنايان و دوستان طلب بخشش دارم. از عمو ها و دائي هايم مي خواهم مرا مورد بخشش قرر دهند در پايان با شما خدا حافظي مي كنم و شما را به خداوند بزرگ مي سپارم. وصيت من به شما اين است امام و روحانيون را تنها نگذاريد و براي طول عمر امام دعا كنيد.

والسلام