خاطره/ سوره فتح
به گزارش نوید شاهد خوزستان، شهید عبدالحسین سبحانی بيست و سوم دي 1322، در شهرستان دزفول به دنيا آمد. پدرش حسن و مادرش بسه خانم نام داشت. به فراگیری علوم دینی و حوزوی پرداخت. روحاني بود. سوم مهر 1351، در زادگاهش توسط عوامل رژیم شاهنشاهی بر اثر از شكنجه به شهادت رسيد. مزار او در بهش تعلي همان شهرستان واقع است.
متن خاطره:
در کتاب انقلاب اسلامی در دزفول از شهید عبدالحسین سبحانی اینگونه روایت شده است:«سال 1348، آیت الله یزدی را جهت سخنرانی به دزفول دعوت می کنند. اما قبل از عزیمت وی به دزفول، ساواک متوجه شده و سفر ایشان را لغو می کند.
مسجد میاندره( علی بن ابیطالب) از جمعیت موج می زد و شهید سبحانی که از لغو سفر ایشان مطلع شده بود، خود بالای منبر رفت و با جسارت تمام به افشاگری و روشنگری پرداخت.
یکی از حضار آن روز واقعه را چنین بیان می کند: «من آن روز در مسجد بودم، پس از آغاز سخنرانی آقای سبحانی و بیان مطالبی علیه رژیم توسط ایشان، حقیقتا من از ترس دستگیری مسجد را ترک کردم و به مغازه خود رفتم»
در گوشه ایی دیگر از کتاب نوشته شده که زمانی که وی را از زندان دزفول به اهواز منتقل می کنند، در بین راه مدام سوره فتح را می خواند. این کار تاثیر خاصی در نیروهای ساواکی همراه او می کند به گونه ای که ماموران در گزارشات خود اذعان می کنند: «کسی مانند سبحانی با قرآن مانوس نیست»
به سبحانی «دستبند قپانی» می زنند. دستبند قپانی از آلات شکنجه ساواک بوده است که فشار زیادی به شخص زندانی می آورد تا اعتراف کند. این دستبند به این شکل بسته می شود که یک دست را از بالا به پشت آورده و دست دیگر را از پایین و با فشار آوردن به کمر دستبند را از پشت قفل می کنند. با این عمل بر اثر فشار دهان خشک شده و فرد به ستوه می آید.
در حالی که دستبند قپانی به او زده اند او را با تسمه کولر که از شلاق معمولی دردناک تر است، شلاق می زنند. در این حال او را عقب جیپ لندرور نشانده و با سرعت زیاد از چاله ها و موانع عبور می دهند. با توجه به معلولیت شیخ و عدم معاینه او توسط پزشکان، ستون فقرات وی آسیب دیده و عفونت می کند و سرانجام در اثر همان شکنجه ها در سوم مهرماه ۵۱ شربت شهادت می نوشد.
منبع :کتاب انقلاب اسلامی در دزفول، غلامرضا درکتانیان
