جانباز ورزشکار خوزستانی:
«چندین سال است که متاسفانه جانبازان به گوشه نشینی و انزوا کشیده شده‌اند البته این انزوا خودخواسته نبوده، بلکه برخی سیاست ها و فعالیت ها باعث شده که جانبازان به انزوا کشیده شوند، در حالی که برگزاری مسابقات، اردوهای خانوادگی و هر چیزی که باعث می شد جانباز و خانواده را در جمع بیاورد کمتر انجام شده. جانبازان با توجه به شرایط روح و روانی به اردوهای تفریحی، سفرهای ورزشی و...بسیار نیاز دارند و این فعالیت ها و برنامه ها برای آنها و خانواده هایشان مهم است چرا که باعث می شود جانباز شادابی و طرات بیشتری داشته باشد و از کنار خانواده بودن و در خانواده بنیاد بیشتر لذت ببرد» آنچه خواندید بخشی از سخنان «حسنعلی مقیم زاده» از جانبازان استان خوزستان در گفتگو با نوید شاهد است، شما را به خواندن متن کامل این گفتگو دعوت می کنیم.

به گزارش نوید شاهد خوزستان، هنوز هم حماسه ‌سازان بسیاری از دوران هشت سال دفاع مقدس هستند كه بتوانند به بهترین شكل ممكن برای ما از آن دوران بگویند. دورانی كه لحظه به لحظه آن برای همه ملت ایران اعم از پیر، جوان، كودك، مسئول و غیرمسئول درس است.

جانبازان، این دلاوران عرصه حماسه و ایثار و روایتگران زنده دوران حماسه ‌سازی ملت ایران، یكی از بهترین كسانی هستند كه می‌توانند به خوبی زوایای پنهان دوران دفاع مقدس را برای ما بازگو كنند. آنان انسان‌های فرشته‌گونی هستند که همانند ابوالفضل(ع) برای رهبر و ملت وفادار بودند و هستند و برای حفظ امنیت مردم و خاک پاک وطن و در این مسیر عشق جویی دو دست داده‌اند و از خدا دو بال گرفته‌اند، دو پا داده‌اند و ویلچر هدیه گرفته‌اند، خاک جبهه‌ها خوردند و خاکی شدند و مطمئناً کسی که این ویژگی‌ها را دارد ارزش کارش کمتر از شهادت نیست و اینان شهیدان زنده‌اند. بزرگمردانى كه افتخارشان همیشه در متمایز بودنشان بوده است، آن‌قدر كه هنوز هم با دیدنشان معنى واقعى ایثار را حس مى‌كنیم چرا كه ایثار عضو جدا نشدنى روح بزرگشان هست و آلام فراق شهدا فقط با وجود ذی‌جود این عزیزان آرام می‌گیرد.

حسنعلی مقیم زاده از جمله این جانبازانی است که اگرچه همیشه آرزوی شهادت داشته اما در سالهایی که جانباز شده بازهم تلاش کرده است برای میهنش مفید باشد، او با ورود در رشته های ورزشی مختلف و کسب مهارت ها و موفقیت های بسیار در چهاردهمین دوره مسابقات رالی خانوادگی جانبازان کشور توانست به مقام دوم دست یابد. به این بهانه با او به گفتگو نشسته ایم؛

نوید شاهد خوزستان: لطفا خودتان را معرفی کنید.

حسنعلی مقیم زاده: بسم الله الرحمن الرحیم، اینجانب حسنعلی مقیم زاده، جانباز  50 درصد و عضو تیم رالی خانوادگی هستم.

نوید شاهد خوزستان: از چه زمانی وارد جبهه شدید؟

حسنعلی مقیم زاده: مثل همه نوجوانان آن زمان از سن چهارده، پانزده سالگی از طریق مساجد و پایگاه ها با جنگ آشنا شدم و شروع به فعالیت کردم تا جایی که کم کم در عملیات ها شرکت کردم و رسما وارد وادی جبهه جنگ حق علیه باطل شدم.

نوید شاهد خوزستان: در چه عملیاتی به درجه جانبازی نائل شدید؟

حسنعلی مقیم زاده: اولین عملیاتی که در آن شرکت کردم، عملیات بیت المقدس بود، پس از آن به لطف خدا در جبهه های حق علیه باطل حضور مستمر داشتم به طوری که توفیق سه بار مجروحیت نصیب اینجانب شد؛ آخرین مجروحیتم عملیات والفجر هفت در عملیات فاو در 22 بهمن ماه سال  64 بود که دچار مجروحیت قطع عضو از ناحیه بالای زانو شدم.

نوید شاهد خوزستان: زمان جانبازی چند سال داشتید و چه احساسی به شما دست داد؟

حسنعلی مقیم زاده: آن زمان تنها 20 سال داشتم و در اوج جوانی مجروح شدم، دوست داشتم شهید شوم و یا اگر نشدم زمین ننشینم، در واقع دوست داشتم برای کشورم مفید باشم.

نوید شاهد خوزستان: پس بر این اساس بود که شما زمین ننشستید و در رشته های ورزشی شروع به فعالیت کردید؟

حسنعلی مقیم زاده: بله به فعالیت های ورزشی مختلفی همچون راهپیمایی، ورزش، تیراندازی، شنا، کوهنوردی و ورزش رالی روی آوردم و به لطف خداوند موفق بودم.

نوید شاهد خوزستان: آن زمان هم در بحبوحه جنگ ورزش می کردید؟

حسنعلی مقیم زاده: بله آقایی بودند بنام داوود علی پناه، یک رزمی کار بود و در دوره های سختی که با ارتش آن زمان مشترک انجام می شد مقام اول را کسب کرده بود در دوره های سخت و آموزش های سخت تکاوری با آن اوضاع، کسب مقام اول بسیار سخت بود. چون ایشان فرمانده و زیرمجموعه ایشان بودم ورزش هایی که ایشان انجام می دادند و ما هم باید آنها را انجام می دادیم آنقدر شور و نشاط داشتند که اصلا خستگی و کسلی در خود احساس نمی کردیم. ایشان ورزش های سخت انجام نمی داد و بسیار دقیق بود و در طول زمان ورزش جوری بود که با آرامش و بدون عجله این کار را به پایان می برد و بیشتر کارها نرمشی بود.

نوید شاهد خوزستان: خاطرات خوبی که از دوران نوجوانی و دفاع مقدس دارید را برایمان تعریف کنید.

حسنعلی مقیم زاده: خاطرات که بسیار زیاد است، نزدیک یک عملیات بود که ما باید مسیری را می رفتیم که به تپه های به شکل پنج انگشت می رسیدیم در طی مسیر به زانوی من آسیب رسید و باید به آن رسیدگی می شد چون نمی توانستم فعالیتی انجام بدهم 22روز در بیمارستان کروه سنندج بستری شدم تا مداوا شدم.

در عملیات والفجر 8 بسیار خاطره دارم از قبل اطلاع نداشتیم در همان هور باید امتحان رانندگی می دادیم چون ما سالی یک بار امتحان رانندگی می دادیم و امکان این نبود که هر ماه یا هر زمان که می خواهیم این کار را انجام دهیم یک مرخصی دو سه روزه گرفتیم تا هر چه سریعتر گواهینامه را دریافت کنم در مرحله کتبی قبول شده بودم و مرحله عملی آن را انجام دادم، قبول شدم و برگشتم و به ما گفتند:«که بچه ها رفته اند سمت آبادان»،گفتیم:«چرا آنجا؟!» در جواب به ما گفتند:«دستور صادر شده» و ما راهی شدیم موقع شناسایی متوجه شدیم که اصل عملیات آنجاست سمت اروند کنار و در روستایی نزدیک فاو و چه معجزاتی آنجا صورت گرفت، با آنکه آسمان صاف بود و روز می دیدیم که یکباره آسمان ابری و تیره شد. ابر سیاه بارانی آمد و آسمان شروع به باریدن کرد.

عراق به خیال اینکه آسمان ابری است ایران حمله نمی کند اصلا آمادگی نداشت و همین باعث موفقیت نیروهای ایرانی شد و معجزه ای شد و پیشرفت فوق العاده ای در دفاع مقدس شد و بسیاری از کارهای خطرناکی که اگر اراده خدا نبود بسیاری از مکانها و مزارع به آتش کشیده می شد.

نوید شاهد خوزستان: بعد از جانبازی چه شد که به صورت جدی به ورزش روی آوردید؟

حسنعلی مقیم زاده: از فعالیت های یک انسان سالم به دور شدم و از زمانی که پای مصنوعی را نصب کردم شروع کردم به راهپیمایی، ورزش، تیراندازی، شنا در سطح استانی ولی با توجه به ریه ای که آسیب دیده بود نتوانستم ادامه دهم. بعد از آن روی کوهنوردی تمرکز کرده بودم و قله تفتان سیستان بلوچستان، قله سهند را شرکت کردم و سپس به ورزش رالی روی آوردم و مسابقات رالی را در چند مرحله شرکت کردم و آخرین مرحله آن مسابقات رالی رامسر بود.

نوید شاهد خوزستان: ظاهرا در مسابقات رالی موفق بوده و مقام کسب کرده اید در این خصوص بگویید؟

حسنعلی مقیم زاده: در مسابقات استانی که چند مدت پیش شرکت کردم و کشوری هم که بخاطر بیماری منحوس کرونا بود در بندر انزلی برگزار شد به لطف خدا و دعا خیر همه مقام دوم کشوری را کسب کردم.

 نوید شاهد خوزستان: در رابطه با رالی خانوادگی برایمان توضیح دهید؟

حسنعلی مقیم زاده: مسابقات رالی که مردم آن را می بینند بیشتر سرعت را مشاهده می کنیم که فرمول 1و2 می باشد ولی مسابقات رالی خانوادگی به معنی مسابقاتی است که در آن قوانین راهنمایی و رانندگی رعایت می شود این مسابقات برای جانبازان هم سیاحت و رقابتی است و به نحوی که با این حرکت دیده می شوند و البته شور و نشاط برای جانبازان به همراه دارد. این مسابقات همراه با رعایت اصول راهنمایی و رانندگی است و همه روی نقشه با تنظیم مسیر توسط نقشه خوان و تنظیم سرعت توسط راننده مسابقه می دهند البته مغز متفکر این مسابقه نقشه خوان می باشد و با برنامه ریزی که نقشه خوان می کند برد و پایان را تنظیم می کند. هر بلوک در نقشه را باید با سرعت تعیین شده حرکت کرد و همه مسیر با تابلو و نشانه ها حرکت انجام و اجرا می شود و تا خط پایان ادامه می یابد، در همه این مسیر چند انحراف هست که باید متوجه باشیم که مثلا از ردیف ده یک مرتبه به ردیف پانزده نرویم و مسیر با پرچم های خاص مشخص شده، کارنامه باید در تمام مسیر از طریق مربی ها پر شود و با کنترل زمان و رعایت توقف ممنوع ها در مسیر پیروز شویم. این ها همه موردهایی هستند که باید به درستی انجام گیرد.

نوید شاهد خوزستان: با توجه به نقش مهم نقشه خوان شما از چه کسی برای این پست مهم استفاده می کنید؟

حسنعلی مقیم زاده: نقشه خوان در رالی خانوادگی باید از افراد درجه اول باشد و من نیز دامادم را برای این کار انتخاب کردم و همیشه دخترم و همسرم نیز ما را همراهی می کنند و بسیار هم از کارشان راضی هستم.

نوید شاهد خوزستان: از مسابقات رالی کشوری و مقامی که کسب کردید برایمان بگویید؟

حسنعلی مقیم زاده: در مسابقات رالی کشور در شهر انزلی با آنکه به نقشه آشنا نبودیم چون ما در آن شهر نبودیم مقام اول از آن آقای رادمنش از شهر قزوین و مقام دوم را بنده از شهر اهواز کسب کردم و مقام سوم نیز به همدان رسید. لازم می دانم به نکته ای اشاره کنم و از مربی هم یادی کنم که در این مسابقه بسیار نقش مهمی دارد آقای چال اشتری که پیشکسوت و عضو فدراسیون اتومبیل رانی هستند، در این مسابقات داور بودند و بسیار به ما چهار شرکت کننده خوزستانی کمک می کردند و ایشان در دادن روحیه و تلاش برای برد، بازخورد بسیار خوبی داشتند. الحمدالله مسابقات بسیار در سطح بالای برگزار شد.

نوید شاهد خوزستان: و سخن آخر...

حسنعلی مقیم زاده: چندین سال است که متاسفانه جانبازان به گوشه نشینی و انزوا کشیده شده اند البته این انزوا خودخواسته نبوده، بلکه برخی سیاست ها و فعالیت ها باعث شده که جانبازان به انزوا کشیده شوند، در حالی که برگزاری مسابقات، اردوهای خانوادگی و هر چیزی که باعث می شد جانباز و خانواده را در جمع بیاورد کمتر انجام شده. جانبازان با توجه به شرایط روح و روانی به اردوهای تفریحی، سفرهای ورزشی و... بسیار نیاز دارند و این فعالیت ها و برنامه ها برای آنها و خانواده هایشان مهم است چون باعث می شود که شادابی و طراوت بیشتری جانباز داشته باشد و از کنار خانواده بودن و در خانواده بنیاد بیشتر لذت ببرد. ولی کمی کمتر توجه می شود و این بسیار باعث می شود که دلگیر شویم همه می دانیم بیش از سی سال از دوران دفاع مقدس گذشته و بسیاری از این جانبازان فوت شده اند بنابراین باید کمی تلاش شود تا برنامه ای تفریحی، زیارتی، سیاحتی ویژه جانبازان برگزار شود.

گفتگو و تنظیم: مریم شیرعلی

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده