خاطره/مرد یکبار می‌میرد
به گزارش نوید شاهد خوزستان، شهید اردشیر موسوی سي ام شهريور 1342، در شهرستان انديمشك ديده به جهان گشود. پدرش حسين و مادرش فاطمه نام داشت. دانش آموز اول متوسطه بود. بيست و ششم دي 1357، در دزفول هنگام شرکت در تظاهرات عليه رژيم شاهنشاهي بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسيد. مزار وي در زادگاهش واقع است.
متن خاطره:
اشک در چشمانش حلقه زد نگاه به عکس اردشیر کرد و گفت: «پسرم شجاع و نترس بود. او همیشه و در همه حال کنارم می ایستاد تا کمک حالم باشد. اردشیر با آنکه فقط پانزده سال داشت اما فهم انقلابی اش بالا بود و همیشه در جلسات شرکت می کرد. او عاشق امام خمینی(ره) بود.»
پدر شهید کمی در فکر فرو رفت و دوباره ادامه داد: «به خوبی به خاطر دارم در 27 ديماه 1357 به اتفاق پسرم با ميني بوس خودمان به طرف شهر مي آمديم. كه مزدوران رژيم پهلوي جاده را بسته بودند، به اردشیر گفتم:كه تو برو زير صندليها پنهان شو، اما او قبول نكرد.» و گفت: «پدرم مرد يكبار مي ميرد» و آمد كنار من كه در حال رانندگي بودم نشست. براي اينكه ما چند عكس امام را جلوي شيشه اتومبيل زده بوديم جلوي ما را گرفتند، يكي از آنها سلاح خود را زير گلوي اردشیر گذاشت و ديگري اعلام كرد كه عكسهاي امام را پاره كن ولي من سرپيچي كردم.
در يك لحظه صداي پسرم را شنيدم كه گفت: «الله اکبر مرگ بر شاه» و در آغوشم افتاد.
پدر شهید اشکهایش را پاک کرد و به آرامی گفت: «اردشير در جلو چشمان خودم به سوي معبود شتافت و بهشتي شد.»
