خاطره/آخرین ترکش
به گزارش نوید شاهد خوزستان،شهید احمد هدایت پناه يكم آذر 1337 در شهرستان دزفول به دنيا آمد. پدرش محمود و مادرش گل بخير نام داشت. تا پايان دوره متوسطه درس خواند و ديپلم گرفت. سال 1365 ازدواج كرد و صاحب يك دختر شد. به عنوان پاسدار در جبهه حضور يافت. بيست و يكم دی ماه 1365 بر اثر اصابت تركش به قلب و شكم، شهيد شد. پیکر وي را در گلزار شهداي زادگاهش به خاك سپردند.
متن خاطره:
انواع گلوله ها وترکش ها درپوستش لانه کرده بود. هنگامی که راه می رفت همه احساس می کردندکه صدای جرنگ جرنگ ترکش ها را باخود می برد. بچه ها به شوخی به او می گفتند:«احمد مواظب باش از کنار آهن ربا رد نشوی؛ چون حتما جذب آهن ربا خواهی شد.»
هرکسی از راه می رسید با او شوخی می کرد.
شبها که می خواستیم کمی استراحت کنیم منتظر می ماندیم تا او بیاید و او را آخر سنگر می خواباندیم که در امان بماند. طبق معمول یک شب که در حال استراحت بودیم یک دفعه صدای مهیبی به گوشمان رسید. همه ازجا پریدیم. بعد از کلی جابجایی متوجه ناله احمدشدیم، ظاهرا ترکش به اواصابت کرده بود.
باتعجب به او نگاه می کردیم و او با ناله و لبخند گفت:«دیدید این نقشه شما هم به درد نخورد. پس از مدتی، آخرین ترکش که به پیکر میشه استوار احمدهدایت پناه اصابت کرده بود، ایشان را آسمانی کرد.
