به گزارش نوید شاهد خوزستان، شهید حسن پوست کن قلم، در دوم تير 1344، در شهرستان دزفول به دنيا آمد. پدرش عيدي، خواربارفروش بود و مادرش زهرا نام داشت. دانش آموز سوم راهنمايي بود. از سوي بسيج در جبهه حضور يافت. دوم فروردين 1361، در كرخه بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسيد. مزار او در بهشت علی زادگاهش واقع است.

متن وصيت‌ نامه‌ شهید حسن پوست کن قلم:

متن وصیتنامه:

درود بر امام خميني رهبر انقلاب و بنيانگذار جمهوری اسلامی ايران و درود بر تمام شهداي راه اسلام و قرآن و سلام بر پدر و مادر و برادر و خواهر گراميم، پدر و مادر اميدوارم كه حال شما خوب باشد و اميدوارم كه هميشه كارهاي شما براي رضاي خدا باشد. پدر و مادر من چيزي كه از شما مي خواهم اگر شهيد شدم همچون مادراني كه شهيد مي دهند افتخار كنيد خدا نكند يكدفعه با كشته شدن من دشمنان اسلام شما را از راه اسلام منحرف كنند. و اين آيه را هميشه در نظر داشته باشيد. يا ايهالذين آمنوا وستعينو بالصبر و الصلوه ان الله مع الصابرين و لا تقولوا لن يقتل في سبيل الله اموات بل احياء و لكن لا تنعرون. اي كساني كه ايمان آورده ايد از مقاومت و پايداري در راه خدا سختيها و ناملايمات با دشمن خدا و مردم با پيوند به خدا از نماز كمك بگيريد و بدانيد كه يار مقاومت كنندگان است و به كسانيكه در راه خدا كشته ميشوند مرده نگوئيد بلكه زنده اند و ليكن شما نمي دانيد الموت في حياتكم مقهورين و الحيات في موتكم قاهرين. مرگ در زندگي ذلت بار شماست و زندگي در مرگ با عزت شماست. پدر و مادر خدا ما را خلق نكرده فقط براي خوردن و خوابيدن، بلكه خدا انسان را خلق كرده براي تكامل يعني انسان هر چه بيشتر تكامل پيدا كند مسئوليت او نيز بيشتر ميشود. پدر و مادر من از همگي شما مي خواهم كه حرفهاي شما شعار نباشد، بلكه در عمل باشد كه حالا خدا امتحان مي كند شما را و امتحان خدا همان امتحاني است كه پسرتان را در راه اسلام داده ايد و يك چيز هم به شما بگويم كه اين يك امتحان كوچكي است كه شما داديد، پدر و مادر از شما تمنا دارم كه برايم گريه نكنيد زيرا روح من از اين گريه ها ناراحت ميشود. من ننگ ميبينم كه براردان سپاهي، بسيجي، ارتشي و غيره در روي مين ميروند و صميمي ترين برادرانمان جلوي چشمان عين بمب منفجر مي شدند كدام انسان است كه اين ايثار و از جان گذشتگي را تحمل كند، مادر من از تو مي خواهم كه شيرت را حلالم كني و اگر شما را ناراحت كردم مرا ببخشي و پدر اگر تو را ناراحت كردم تو هم مرا ببخش و اگر براي هر كدام از شما ناراحتي ايجاد كردم، جداً مرا ببخشيد، باز هم مي گويم برايم گريه نكنيد چون خدا امانتي به شما داده و بعد آن امانت را از شما مي خواهد. ديگر گريه كردن براي چيست؟ يك مسئله كه واقعاً يادم رفت بگويم اين است كه من فقط در راه اسلام ميجنگم نه براي آب يا خاك، براي هيچكدام از اينها نمي جنگم.