«به اتفاق پسرم با ميني بوس خودمان به طرف شهر مي آمديم. كه مزدوران رژيم پهلوي جاده را بسته بودند. من برای یک لحظه ترسیدم نگاهی به اردشیر کردم نمیدانستم باید چیکار کنم اما پسر 14 ساله ام شجاعانه نشسته بود با نگرانی گفتم: اردشیر برو زير صندليها پنهان شو، اما او قبول نكرد و گفت: مرد يكبار مي ميرد و آمد كنار من كه در حال رانندگي بودم نشست...» در ادامه متن خاطره پدر این شهید والامقام را در نوید شاهد بخوانید.

به گزارش نوید شاهد خوزستان، شهید اردشیر موسوی سي ام شهريور 1342 در شهرستان اندیمشک دیده به جهان گشود. پدرش حسین و مادرش فاطمه نام داشت. دانش آموز اول متوسطه بود. بيست و ششم دي 1357 ،در دزفول هنگام مواجه شدن با مزدوران رژيم شاهنشاهي بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسيد. مزار وي در زادگاهش واقع است.

متن خاطره:

 پدر شهید اردشیر موسوی نگاهی به عکس شهیدش انداخت و گفت: اردشیر بسیار شجاع بود او در نوجوانی منش یزرگان را داشت  به خوبی خاطر دارم در 27 ديماه 1357 به اتفاق پسرم با ميني بوس خودمان به طرف شهر مي آمديم. كه مزدوران رژيم پهلوي جاده را بسته بودند.

من برای یک لحظه ترسیدم نگاهی به اردشیر کردم نمیدانستم باید چیکار کنم اما پسر 14 ساله ام شجاعانه نشسته بود با نگرانی گفتم: اردشیر برو زير صندليها پنهان شو، اما او قبول نكرد و گفت: مرد يكبار مي ميرد و آمد كنار من كه در حال رانندگي بودم نشست.

ما چند عكس امام را جلوي شيشه اتومبيل زده بوديم جلوي ما را گرفتند، يكي از آنها سلاح خود را زير گلوي پسرم گذاشت و ديگري اعلام كرد كه عكسهاي امام را پاره كن ولي من سرپيچي كردم و در يك لحظه صداي پسرم را شنيدم كه گفت: الله واكبر نگاهش کردم شجاعت در چشمانش موج می زد و ادامه داد: مرگ بر شاه و در آغوشم افتاد. دستانم غرق خون شدو در جلوی چشمانم به سوي معبود شتافت وبهشتي شد.

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده