شیر نترس جبهه های نبرد
به گزارش نوید شاهد خوزستان، شهید مدافع حرم محمدرضا علیخانی سومین شهید مدافع حرم شهرستان باغملک است که در سوم خرداد ماه سال 1344 در روستای طلاور این شهرستان متولد شد. وی با شروع جنگ تحمیلی درس و مدرسه را رها کرد و در اواخر سال ۵۹ به همراه اولین گروه از جوانان اعزامی از شهرستان باغملک به سمت جبهه های جنگ راهی شدند.
مبارزه علیه رژیم طاغوت
پدرش از افراد مؤمن و متدین و همچنین از مداحان اهل بیت و قاریان و مدرسان قرائت قرآن کریم در منطقه بودند. آموزه های دینی که سردار غالباً از پدر و حاج شیخ عبدالحسین غروی آموخته بود باعث شد در آن سن کم رشد فکری مناسبی پیدا کند و با درک درست از مسائل روز آن زمان زمینه مناسب برای پیوستن به جریان انقلاب برایش محیا شود و آغازی بر شروع فعالیت های سیاسی ایشان برعلیه رژیم طاغوت باشد.
روشنگری و استقامت جوانان همفکر با سردار در منطقه بهمئی و بخش صیدون ادامه یافت. تا اینکه در ۱۵ دیماه ۱۳۵۷در روستای رود زیر شهرستان باغملک منجر به در گیری مردم منطقه با عوامل ژاندارمری شد و در آن روز دو تن از جوانان انقلابی به نام های شهید اسکندر جاویدان و شهید احمد داورپناه در حالی که عکس و اطلاعیه های امام خمینی را در دست داشتند به دست عوامل رژیم پهلوی به شهادت رسیدند که آن روز به قیام خونین و انقلابی ۱۵ دیماه منطقه نام گرفت و همه ساله در چنین روزی مردم منطقه بر سر مزار مطهر این دو شهید گرد هم می آیند و یاد و خاطر این شهیدان والامقام را گرامی می دارند.
شیر نترس جبهه های نبرد
شهید محمدرضا علیخانی در جبهه های نبرد حق علیه باطل تداوم همیشگی داشت وقتی به مرخصی می آمد باز هم مدام از جبهه و جنگ می گفت. به طوری که پس از مدتی کم، که از حضورش در مناطق عملیاتی فکه و دهلاویه گذشت چنان دلاوری هایی از خود نشان داد که در بین همرزمانش به شیر نترس معروف شد، خصوصیت بارزی که اکثر همرزمانش به آن اذعان داشتند هم همین شجاعت و نترس بودن محمد رضا در برابر دشمنان انقلاب و اسلام بود.
حضور مداوم در جبهه
بعد از مدتی به عنوان نیروی رسمی سپاه به کار گرفته شود و بعد از تقسیم در بیست و سوم بهمن ماه 1362 به تیپ۷۲ محرم ملحق شود و در آنجا بخاطر آمادگی روحی و جسمی و تسلط کامل بر تاکتیک ها و فنون جنگ، جانشین تیپ و واحد اطلاعات ایشان را به عنوان یکی از نیروهای اطلاعات عملیات، انتخاب کردند و این امر سبب شد شهید علیخانی نحوه و نوع دیگری از مبارزه و جهاد در راه خدا را تجربه کند.
وی در بیست و چهارم آبان ماه 1364 در تیپ۷۲ محرم حضور داشتند و بعد از این تاریخ چند ماهی نیز درلشکر نجف اشرف حضور داشتند و سپس به سپاه پاسداران ایذه پیوستند، و در هفده ام دی ماه 1364 به لشکر۷ ولی عصر (عج) و گردان زره ای سلمان اعزام شدند، که باعث شد بتوانند در عملیات بدر در منطقۀ شتعلی و منطقۀ جفیر حضور داشته باشند و تا آخرین روزهای دفاع مقدس در مناطق عملیاتی چه به عنوان یک رزمنده جسور و شجاع و چه به عنوان ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﯼ ﻣﺒﺘﮑﺮ ﻭ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﺷﻢ ﺍﻃﻼﻋﺎﺗﯽ ﺑﺎﻻ و در عین حال گمنام حضور فعال و موثری داشتند به طوری که در میان رزمندگانی که از شهرستان های باغملک، ایذه و رامهرمز و مناطق اطراف در جبهه ها حضور داشتند حتی بعد از دوران دفاع مقدس از شهید محمدرضا علیخانی به عنوان فردی یاد میشد که همواره حضورش در جبهه ها و مناطق عملیاتی تداوم داشته و از فرماندهان شجاع، بی باک و بادرایت دوران دفاع مقدس بود.
شهادت
وی از جمله یادگاران هشت سال دفاع مقدس بودند که همواره آرزو و حسرت عمیق شهادت را به همراه خود داشتند و حتی پس از پایان جنگ تحمیلی تا مدت ها پیوسته به دنبال روزنه ای برای شهادت در راه خدا بودند. سرانجام پس از ۳۵سال انتظار در آبان سال 1394 بود که سردار شهید محمدرضا علیخانی مطلع شد که تیپ تکاوری امام حسن مجتبی (ع) بهبهان که سال های زیادی به همراه دیگر همرزمانش در آن تیپ عضویت داشتند اکنون با ترکیبی از خیل جوانان مومن و تعدادی از یادگاران دفاع مقدس که از همرزمانش در دوران دفاع مقدس بودند برای دفاع از حریم انقلاب و حراست از حرم اهل بیت (ع) قصد عزیمت به کشور سوریه را دارند، در آن هنگام وی که گویی آخرین روزنه و کورسوی امید را برای پیوستن به قافله یاران سفر کرده خود دیده بودند به هر ترتیبی که بود فرماندهان سپاه پاسداران را قانع کردند که با وجود جراحات شیمیایی و وجود ترکش های که حتی تا آن زمان در پیکرشان وجود داشت به همراه سایر همرزمان قدیمی اش در تیپ تکاوری امام حسن مجتبی (ع) بهبهان به سوریه اعزام شوند و پس از مدت‌ها نبرد با تکفیری‌ها در سوریه، روز یکشنبه 29 آذر ماه سال 1394 همزمان با هشتم ربیع‌الاول سال 1437 هجری قمری و سالروز شهادت امام حسن عسگری (ع) در استان حلب سوریه مجروح و چند روز در بیمارستان بستری شد و در دوم آذر ماه همان سال به شهادت رسید.
