شهید"اشرفی پور"بنیان گذار كميته انقلاب و سپاه هفتکل

به گزارش نوید شاهد خوزستان، شهید سيد مراد اشرفي پور، هفـتم آبـان مـاه 1335 در مسجد سليمان متولد شد. پدرش علی و مادرش  بي بي نساء نام داشت.

حضور در مراسمات امام حسین(ع) 

وی در طول زندگي خود با مشكلات فراوان روبرو بـود. از شش سـالگي، جهـت تامين نيازهاي مالي خانواده شروع به كار كرد و در یازده سالگي به اصـفهان رفت. ضمن كار كردن، به يادگيري مسايل ديني مي پرداخت. به خاطر عشق و علاقه اي كه به انجام واجبات و مستحبات ديني داشت، از هشت سالگي شروع به خواندن نماز كرد. در ماه هاي محـرم جوانـان و اهـالي روستا را جمع مي كرد، و به عزاداري امام حسين(ع) مي پرداخت. براي مراسم عزاداري امام حسين(ع)، شبانه روزي فعاليـت مـي كـرد. بـه طوري كه براي بهتر برگزار شدن عزاداري، از شهرهاي ديگر وسايل فـراهم مي كرد. تا اين مراسم درخور شخصيت آن امـام بزرگـوار باشـد. او بـا پـايبرهنه و سري گل آلود پيشاپيش عزاداران حركت مي نمود.

خصوصیات اخلاقی

سعي مي كرد حق ديگران برگـردنش نباشـد. همـواره مـردم را از خـود خوشنود نگه مي داشت. براي بزرگترها احترام زيادي قايل بود و حتي سعي مي كرد آنها را نيز راهنمايي كند.

عضو هيئت اسلامي سجاديه  

بعد از مدتي براي كار كـردن بـه تهـران رفـت. در آنجـا بـا شـركت در مجالس سخنراني در مسجد امام حسين (ع)، و مسجد جامع، فعاليـت هـاي خود را وسيع تر كرد. عضو هيئت اسلامي سجاديه شد كه اينكار باعث شـد كه دستمزد كارگري او را ندهند.

خدمت سربازی

قبل از انقلاب به خدمت سربازي رفت. بعد از گذراندن دروه آموزشي به پادگان خارك منتقل شد. در پادگان نيروي دريايي مشغول خـدمت شـد. سربازان را به نماز خواندن و ايجاد نمازخانه و نماز جماعت تشويق مي کرد. براي سـربازان از مسـايل انقلاب مي گفت. براي آنها سخنراني مي كرد. به پخش اعلاميه مـي پرداخـت در راهپيمايي هايي كه عليه نظام شاه برپا مي شد شركت مي كرد. اين عمل او موجب شد تا شكنجه و زنداني شود.

ساخت مسجد

به علت نبود مسجد در منطقه ي 22 بهمن مسجد سليمان، يك مسـجد بنا كرد.بعد از پيروزي انقلاب اسلامي از زندان آزاد شد و جزو اولـين كسـاني بود كه توانست پادگان هفتکل را بـه تصـرف درآورد و از بنيـان گـذاران كميته انقلاب و سپاه پاسداران در منطقه بود.

ازدواج 

وی با خانم قمر اشرفي ازدواج كرد. كه حاصل اين ازدواج، يـك پسـر و دو دختر است.

شهادت 

در جبهه دو بار از ناحيه دست و پا مجروح شد. در جبهه خواندن نماز شب و دعايش ترك نمي شد و سرانجام در بیست و دوم اسفند 1363 در عمليـات بـدر در جزيـره مجنون، به علت اصابت گلوله ي توپ به شهادت رسيد.