خاطره/ بلال نوجوان

به گزارش نوید شاهد خوزستان، شهید پرويز حسين زاده، بيست و دوم خرداد 1344، در شهرستان بهبهان ديده به جهان گشود. پدرش محمود، فروشنده بود و مادرش هاجر نام داشت. دانش آموز چهارم متوسطه در رشته تجربي بود. به عنوان بسيجي در جبهه حضور يافت. هشتم اسفند 1362، در هورالهويزه بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسيد. مزار او در گلزار شهداي زادگاهش واقع است.

متن خاطره:

در چهارم آبان ۱۳۶۲ مدرسه شهید حمدالله پیروز بهبهان مورد حمله هوایی دشمن قرار گرفت در آن زمان مجتبی نوجوانی بیش نبود که باشتاب به کمک مجروحین شتافت و از منازل مردم برای مجروحین ملحفه و وسایل پانسمان تهیه کرد،  تا صبح به جمع‌آوری اجساد شهدا و کمک به مجروحان این حادثه همت گماشت و این درحالی بود که تاثر و تاسف شدیدی در چهره اش نمودار بود.

دوستانش و به خصوص خانواده اش به وی میگفتند، وقتی نمی توانی تحمل کنی خوب برو، و او درجواب به همه آنها می گفت:«وظیفه من الان کمک به مردم است و اگر زمانی به من اجاز دهند حتما در جبهه نیز حضور خواهم داشت.»

سرانجام در بهمن همان سال به جبهه اعزام شد و در همان عملیات مفقودالاثر گردید و غریبانه سر بر خاک عاشقی نهاد.

سیزده سال بعد در سال ۷۵ که استخوان های معطر او شهر بهبهان را به نسیم کربلایی شهادت نوازش داد مردم به یاد کودکی او افتادند که در سالهای 52 تا 55 هر ظهر و شام با صدای زیبا و دلنشین خود مردم را به نماز جماعت در مسجد دعوت می کرد.

او نوجوان شهید پرویز  حسین زاده آنقدر زیبا اذن می‌گفت که مردم نام بلال را برای او انتخاب کردند.