خاطره/ وام ازدواج

به گزارش نوید شاهد خوزستان، شهید طارق عطایی يكم فروردين 1342، در شهرستان اهواز ديده به جهان گشود. پدرش لطيف، راننده بود و مادرش ناديه نام داشت. تا اول متوسطه در رشته اقتصاد درس خواند. به عنوان پاسدار در جبهه حضور يافت. نهم اسفند 1365، در شلمچه بر اثر اصابت تركش به سر و صورت، شهيد شد. پيكر او را در گلزار شهداي زادگاهش به خاك سپردند.

متن خاطره:

طارق پسر بسیار شوخ و خوش خنده ای بود.همیشه لبخند روی لبانش بود. بسیار شوخی می کرد وکمتر اورا درحالت جدی می دیدیم. علاقه زیادی به موتورش داشت. به طوری که نمی گذاشت کسی از دوستانش موتوررا هدایت کند وموتور را نیز به کسی امانت نمی داد. همیشه در حال تمیز کردنش بود به قول همسنگریهایش طارق اگر می خواست حرف جدی بزند آن هم در رابطه با موتورش بود. 

یک روز در سنگر نشسته بودیم که حرف یکی از بچه های بسیجی شد که قرار بود ازدواج کند ومبلغی پول نیاز داشت. نگاهم به طارق افتاد بدجوری تو فکر بود. دستم  و روی شانه اش گذاشتم گفتم:« چی شده طارق؟ بدجوری تو فکری؟»

با لبخند نگاهم کرد گفت:«دلبستگی به مال دنیا کار شهدا نیست»

آن لحظه نمی دانستم طارق به چه چیزی فکر می کند. گفتم:«منظورت چیه؟ خوب معلومه شهدا به دنیا و مادیات دلبستگی ندارند»

طارق بلند شد بدون اینکه حرفی بزند با عجله رفت. بعد از چند ساعت با پول برگشت ودر کمال ناباوری متوجه شدیم که موتورش را فروخته پول را به دستم داد و گفت:« می خواستم گره از کار کسی باز کنم»

منکه با ناباوری نگاهش می کردم گفتم:«طارق تو موتورت را خیلی دوست داشتی»

خنده بلندی کرد و گفت:« شهدا دلبستگی به مال دنیا ندارن. »خنده زیرکانه ای کرد و ادامه داد: »من هم که شهید می شوم»

بچه های سنگر همه با صدای بلند خندیدند و از طارق تشکر کردند. پول را به دوستمان دادیم و او که از تهیه این پول نا امید شده بود بسیار خوشحال شد. به پیش طارق آمد و کلی تشکر کرد طارق با همان نگاه و لبخند زیرکانه گفت:« مگرقرار است پول را پس ندهی که اینطور تشکر می کنی» و همه خندیدند.

قبل از اینکه حرفی زده شود دوباره طارق گفت:« این پول بصورت وام ازدواج است. انشالله خوشبخت شوی» ودوستمان با آن پول ازدواج کرد