شهید مدافع حرم «سیدحسین حسینی» اولین جانشین فرماندهی «لشکر فاطمیون»؛
گفته بود: «ایران و افغانستان ندارد! مسلمان با مسلمان، مرز ندارد! همه باید برویم» ... از جبهه جنگ با جانیان متجاوز بعثی، تا عرصه رزم برای آزادی زادگاهش افغانستان و تا جبهه جهانی مصاف با رژیم سفاک صهیونی و حرامیان تکفیری و داعشی متجاوز به حریم مقدس آل الله (ع)، زندگی او تجسم این حقیقت بود که: «راه قدس از کربلا می‌گذرد» ... او ظاهرا ایرانی نبود و از سرزمین همسایه شرقی ما افغانستان آمده بود، اما جانش همیشه جلوتر از برادران ایرانی‌اش، در تیررس و خط مقدم دفاع از ایران و اسلام و همه مظلومان عالم بود. از ماه‌های اول جنگ تحمیلی، در سنگر دفاع از این سرزمین فاطمه (س) بود و سال‌ها بعد هم بمحض جسارت و شرارت اشقیای زمان، پدر «لشکر فاطمیون» شد و از اولین شهدای مدافع حرم و پیشتاز و پرچمدار سنگربانی از حریم قدسی اهل بیت (ع) و خونش، خطی از نور که «زینبیه» را به «گودی قتلگاه» پیوند زد و راهی از کهکشان کربلا به کبریای شهادت ترسیم کرد.