«برای دخترم سمیه»
به گزارش نوید شاهد خوزستان، سردار شهید «علیرضا کاوندی قلعه‌نو» در یکمین روز از مرداد ۱۳۳۶ درروستایی فقیر و محروم شهید منتظری پای به جهان خاکی نهاد. وی در آغوش پر مهر مادر و پدری پارسا و اهل عبادت و تقوی پرورش یافت. با هر مشقتی که بود دیپلم خود را گرفت. پس از حمله رژیم بعثی عراق به ایران رهسپار جبهه شد و سرانجام در دوازدهم اسفند ۱۳۶۲ به درجه رفیع شهادت نائل گردید.
پیکر مطهر وی پس از ۱۱ سال که در میان رمل‌های جنوب آرمیده بود توسط گروه تفحص شناسایی و به وطن بازگشت و در سوم آبان ۱۳۷۳ پس از تشیع با شکوه بر دوش همرزمان و مردم شهید پرور دزفول در گلزار شهدای امامزاده محمد بن جعفر دزفول آرام گرفت.
متن خاطره:
در اوج عملیات بیت المقدس بودیم. علیرضا به دشمن امان نمی‌داد آرپیچی از دستش نمی‌افتاد. به خوبی به یاد دارم که یک لودر بین خط ما و عراقی ها زمین گیر شده بود.
عراقی‌ها خیلی دست و پا می‌زدند که لودر را ببرند عقب اما باران گلوله‌ی بچه‌های ما اجازه این کار را به آنها نمی‌داد. علیرضا هم که تازه دختر دار شد و خدا دختری به او داده بود بسیار خوشحال بود.
گلوله‌ای در قبضه آرپیجی گذاشت و فریاد زد: «اینم واسه دخترم سمیه…»
تکبیری گفت و گلوله زوزه کشان رفت سمت لودر و آن را هدف قرار داد.
به شکرانه‌ی تولد دختر کوچولواش سمیه یک لودر تکه پاره شده روی دست عراقی‌ها گذاشت.
