مداحی در هويزه
به گزارش نوید شاهد خوزستان، شهید علی گازر پور در سوم اسفند 1348 در شهرستان آبادان در خانواده ای مذهبی و ولایتی چشم به جهان گشود. پدرش ابوالقاسم، خیاط بود و مادرش کوکب خانم نام داشت. بعد از نقل مكان خانواده‌اش به اهواز، در محله آسياآباد اين شهر دوران رشد و بالندگي‌اش را سپري كرد. از كودكي به قرائت قرآن علاقه داشت، خيلي زود تبديل به يكي از موفق‌ترين قاريان شهر اهواز شد و با وجود سن كمي كه داشت، قرائت محزونش بسياري از اساتيد و قاريان تراز اول كشوري را تحت تأثير قرار مي‌داد.
قاری بدون استاد
علي پسر اول خانواده بود و از كودكي سوار ترك دوچرخه پدر مي‌شد و همراهش به مسجد مي‌رفت. همان جا هم قرآن را ياد گرفت. البته هيچ وقت هيچ كس حتي خانواده‌اش نفهميدن او چطور قرآن را ياد گرفته است. به گفته اطرافیانش استاد مشخصي نداشت. اما در سبك و سياق مرحوم منشاوي مي‌خواند و با آواي محزوني كه داشت، در هر محفل و مجلسي كه بود، همه را تحت تأثير قرار مي‌داد.
مداحي در هويزه
با شروع جنگ تحمیلی علی نیز مثل دیگر جوانان و نوجوانان خوزستانی خود را برای مبارزه آماده کرد. وقتی شهر اهواز در اوايل جنگ مورد حمله دشمن قرار گرفت و تا آستانه سقوط هم پيش رفت. اين شرايط و شهدايي كه مرتب در شهر تشييع مي‌شدند باعث شد علي صدايش را به طرف مداحي پيش ببرد. بعضي از دوستانش مي‌گفتند، وقتي كه خرمشهر آزاد شد و رزمندگان توانستند هويزه را هم از دسترس دشمن خارج سازند و به جنازه شهيد علم الهدي و يارانش دست پيدا كنند، علي به آن منطقه رفته و بالاي سر مزار اين شهدا مداحي كرده بود. گويا همان جا حاج صادق آهنگران صداي ايشان را مي‌شنود و تشويقش مي‌كند كه مداحي را ادامه بدهد و اقدام به نوحه‌خواني و اجراي مراسم دعا در ميان رزمندگان مي‌كند.
اعزام به جبهه
علي تا سالها پس از شروع دفاع مقدس سنش براي اعزام به جبهه قد نمي‌داد، اما چون فاصله اهواز با مناطق جنگي كم بود، رزمنده‌ها دنبالش مي‌آمدند تا چند ساعت او را براي اجراي مراسم ببرند و بازگردانند. به گفته خانواده اش، هميشه در حسرت پوشيدن رخت رزم بود تا اينكه وقتي به سن 17 سالگي رسيد، معطل نكرد و خودش هم رزمنده شد. وی قبل از اينكه سنش به جبهه برسد، خودش را با مداحي و اجراي مراسم دعا در جمع رزمندگان جا انداخته و شوق شهادت را در وجودش پرورش داده بود.
شهادت
سرانجام شهید علی گازر پور که حافظ قرآن و موذن مسجد و جبهه بود. به محض اينكه سنش به جبهه رسيد، درنگ نكرد و عازم شد و در سی ام دی ماه 1365 در عمليات كربلاي5 در شملچه به شهادت رسيد.
