به گزارش نوید شاهد خوزستان، شهید مدافع حرم حاج احمد مجدی در پنجم اردیبهشت 1346 در شهرستان دزفول به دنیا آمد شهید مجدی در عملیات والفجر۸ غواص و خط شکن بود و به شدت مجروح شد و حتی تا مرز شهادت هم پیش رفت اما پس از چندین ماه تحمل و رنج و بدست آوردن سلامتی نسبی، به جبهه بازگشت و به خدمت در جبهه ادامه داد و در سال ۱۳۶۶ به عضویت رسمی سپاه پاسداران درآمد به سوریه (بعنوان فرمانده گردان مدافعان حرم لشکر ۷ ولیعصر) جهت دفاع ازحرم زینب کبری( س) رهسپارگردید و در عملیات جبهه مقاومت در بهمن ماه سال ۱۳۹۴ که منجر به آزاد سازی دوشهر شیعه نشین نبل و الزهرا شد در حالی که با نیروهای تکفیری در جنگ تن به تن بود بوسیله تیر قناسه دشمن در سیزدهم بهمن ماه 1394 مظلومانه به درجه رفیع شهادت

متن وصيت‌ نامه‌ شهید حاج احمد مجدی:

«حمد و سپاس خداوند یکتا را که وجود همه، و همه چیز از اوست و درود به رسول مکرمش حضرت محمد مصطفی (ص) و امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب (ع) و سلاله پاکش که سلسه امامت از نسل حضرتش و حضرت صدیقه کبری زهرای اطهر (س) استمرار یافت.درود و سلام و تحیت بر حضرت ولیعصر(عج)  امام عصر و زمان.

من وظیفه ام جهاد با دشمنان تکفیری است

از آنجا که نوشتن وصیت جزء مستحبات تاکید شده می‌باشد بنده نیز حسب وظیفه چند سطر به عنوان روشن کننده اهداف، خدمت خانواده، دوستان و همه همشهریان معروض می‌دارم.در این زمان که جهان را جنگ و خونریزی فراگرفته و دشمن عزم خود جهت نابودی اسلام و شیعیان جزم نموده و از همه امکانات مادی خود بهره می‌برد، وظیفه خود دیدم که به عنوان سرباز امام زمان (عج) که مدعی انتظار ظهور و یاریشان را داریم در جهاد با دشمنان صهیونیست و تکفیری‌های بی‌خبر از اسلام به یاری رزمندگان صفوف مقاومت بپیوندم و گوشه کوچکی از وظیفه خود را به انجام برسانم تا خدای ناخواسته در آینده اندوه و پشیمانی که گریبان جاماندگان از جهاد را می گیرد شامل کسی که در دعا "انی سلم ٌ لمن سالمکم" می‌گوید نشود.

در مشکلات و سختی ها محکم و استوار باشید 

دفاع از ولایت فقیه، ماندن در خط انقلاب، زندگی سالم و به دور از تجملات و مدگرایی، اداء فریضه نماز، دستگیری از افراد مستمند و ناتوان، دوری از غیبت و تهمت خدای ناخواسته از جمله اموری است که باید به آن اهتمام بورزیم که ان شاءالله مورد رحمت و مغفرت خداوند سبحان قرار بگیریم. انتظار حلالی از زن و فرزند، پدر  ومادر، اقوام و آشنایان را دارم و برایتان سلامتی و عاقبت به خیری آرزو دارم. از دخترانم زهرا و نیلوفر انتظار دارم به مادرتان کمک کنید و اجازه ندهید که غم و اندوهی و یا سختی به ایشان وارد شود و از همسرم انتظار دار که همانند همیشه با صبر و بردباری راضی به خواست خداوند باشد و مستحکم و استوار در مقابل مشکلات مقاومت نماید.

از مادر و پدر مهربانم که زحمات زیادی در طول زندگی برایم متحمل شدند تقدیر و تشکر نموده و امیدوارم که فرزند حقیرتان را مورد عفو خود قرار دهید تا به واسطه آن غفران الهی شامل حالم گردد.در آخر از همه خداحافظی نموده و از خداوند صحت و عاقبت به خیری برای همه آرزومندم.