شرحی بر واقعه بمباران مدرسه پیروز بهبهان
چهارشنبه, ۰۴ آبان ۱۴۰۱ ساعت ۰۸:۴۵
امروز چهارشنبه 4 آبان ماه 1401 است و کودکان در امنیت و آسایش روانه مدرسه شدند و اما عصر روز چهارشنبه، چهارم آبان ماه ۱۳۶۲، مدرسه راهنمایی «شهید حمداله پیروز»، در شهرستان «بهبهان» مورد اصابت موشک ارتش بعثی عراق قرار گرفت و دانش آموزان بی گناه به خاک و خون کشیده شدند.
به گزارش نوید شاهد خوزستان، تاریخ دفاع مقدس پُر است از اسناد مظلومیت ملت ایران در حمله بعثی‌ها به این کشور که یکی از زرین‌ترین این اسناد "مدرسه پیروز" است؛ زیرا معمار کبیر انقلاب به 74 لاله به خون خفته آن گریست و در بیانی فرمود: "بهبهان دین خود را به اسلام ادا کرد."
شهدای مظلوم مدرسه پیروز که 74 نفر بودند، ساعت 5 عصر یکی از روزهای جنگ عراق علیه ایران با بمباران مدرسه به دیدار حق شتافتند و با رنگ سرخ خون خود شجره طیبه این انقلاب را آبیاری کردند.
دانش آموزانی که ۴ آبان با کوله ای از کتاب و دفتر به مدرسه رفته بودند ولی از همانجا کوله های خود را برای بهشت برین بسته بودند. دانش آموزان شهید دفاع مقدس در میان شهدای سرافرازمان از جایگاه ویژه ای برخوردارند، نوجوانانی که با پاکی و مظلومیت به دیدار خدا شتافتند.
صدام جنایتکار پس از اینکه در تعدادی از جبهه های نبرد شکست های متوالی را از رزمندگان اسلام متحمل شده بود اقدام به موشک باران تعدادی از شهرهای کشورمان کرده بود و شهرستان بهبهان استان خوزستان به جرم نزدیکی به مرز، آماج حملات موشکی قرار گرفت.
عصر روز چهارشنبه، چهارم آبان ماه ۱۳۶۲، مدرسه راهنمایی «شهید حمداله پیروز»
عصر روز چهارشنبه، چهارم آبان ماه ۱۳۶۲، مدرسه راهنمایی «شهید حمداله پیروز»، در شهرستان «بهبهان» مورد اصابت موشک ارتش بعثی عراق قرار گرفت و به خاک و خون کشیده شد. در این فاجعه؛ ۶۹ دانش آموز، ۴ معلم و ۱ خدمتگزار (جمعاً ۷۴ نفر) به شهادت رسیده و بیش از ۱۳۰ دانش آموز و ۱۰ معلم مجروح شدند. ضجه مادران گوش آسمان را کر کرد.
از همه نقاط شهر به سوی محل انفجار روانه شدند. غوغایی به پا شده؛ تو گویی قیامت شده بود. وقتی مردم به محل انفجار رسیدند و کلاس‌های ویران شده را دیدند، سریع خودشان را به میان آجرها و تیرآهن‌های فرو ریخته رساندند الله اکبر، الله اکبر، خون همه جا را گرفته بود.
خبر به سراسر دنیا مخابره شد
خبر بلافاصله در شهر پیچید، اولیای دانش‌آموزان آن مدرسه پریشان و نگران و با دلهره بسیار زیاد خود را به مدرسه رساندند. خدایا چه می‌دیدند. پیکر عزیزان بی‌گناه خود، به کدامین گناه؟ فریاد پدران و ضجه و شیون مادران گوش آسمان را کر کرده بود.
همان شب اخبار سراسری تلویزیون، خبر حمله موشکی دشمن به شهر «بهبهان» را اعلام کرد.
فردای آن روز جمع بسیاری از خبرنگاران داخلی و خارجی به سوی شهر «بهبهان» روانه شدند تا از آن واقعه تلخ برای رسانه‌های خود خبر تهیه کنند. به محض حضور خبرنگاران در محیط آن مدرسه که با خاک یکسان شده بود، دانش‌آموزانی که در آن حادثه جانگداز زخمی شده بودند، با تن مجروح خود، در حالی که سر و صورت و دست و پاهایشان باندپیجی شده بود، در محیط مدرسه حضور یافته و شعار مرگ بر آمریکا، مرگ بر اسرائیل و مرگ بر صدام سر داده و یکپارچه و با تمام قدرت فریاد می‌زدند: «جنگ جنگ تا پیروزی. می‌جنگیم، می‌میریم، ذلت نمی‌پذیریم.»
انتهای پیام/
نظر شما
