جنگ تحمیلی یک تمثال از صحنه کربلاست

به گزارش نوید شاهد خوزستان، والاترین و جانسوزترین قیام، در محرم سال 61 هجری با «نهضت عاشورای مقدس حسینی» رخ داد و بزرگ‌ترین و ارزش‌مدارترین جنگ قرون اخیر با «نهضت دفاع مقدس خمینی» طی سال‌ها 1359 تا 1367 به‌وقوع پیوست، که دیگر بعید است مشابه آن، محقق گردد.در تاریخ 1400 ساله، از صدر اسلام تا کنون، هيچ انقلاب و نهضتی مانند انقلاب اسلامي و به‌خصوص صحنه‌هاي دفاع مقدس هشت‌ساله، شباهت‌های زیادی با نهضت عاشورا نتوان یافت. صدها نشانه، دفاع مقدس را به نهضت عاشورا پيوندی عمیق مي‌زند و جلوه‌های كربلا را در صحنه‌های مختلف آن می‌توان دید.

در جبهه های دفاع مقدس صحنه های کربلا از قبیل: شیوه به میدان رفتن، دفاع تا آخرین لحظه، تشنگی، نحوه‌های شهادت مانند: جدا شدن دست و سر، اسارت و سختی‌های آن و... وجود داشته است؛ بنابراین هر دو نهضت مقدس بوده و شایسته تکریم و نکوداشت و ترویج فرهنگ آن هستند.

سایت نوید شاهد خوزستان به مناسبت سالروز شهادت سید و سالار شهیدان امام حسین(ع) با مداح و جانباز 35 درصد «دکتر سید مصطفی حسینی» گفتگویی انجام داده که ماحصل آن در ذیل می آید.

نوید شاهد خوزستان: لطفا خودتان را معرفی کنید

سید مصطفی حسینی: بسم الله الرحمن الرحیم، بنده سید مصطفی حسینی جانباز 35 درصد و فرزند شهید «حبیب حسینی» هستم. من در یکم مهرماه سال 1359 در روستای دامغه بزرگ به دنیا آمدم و در همان روستا در سن 5 سالگی بر اثر بمباران به درجه جانبازی رسیدم و در حال حاضر نیز دانشجوی دکترا در رشته ادبیات عرب می باشم.

نوید شاهد خوزستان: آقای حسینی گفتید در سن 5 سالگی جانباز شدید چگونه این اتفاق افتاد؟

سید مصطفی حسینی: در بیست و چهارم اسفندماه 1364 هواپیماهای بعثی به آسمان شهر اهواز حمله کردند و به گفته مسئولین وقت در آن سال سنگین ترین و مخربترین بمباران هوایی در شهر اهواز اتفاق افتاد که نزدیک به 300- 400 هواپیمای بعثی به یکباره در آسمان اهواز به پرواز در آمدند و رعب و وحشت سراسر وجود مردم را فراگرفت.

من که کودکی پنج ساله بودم می دیدم که مردم روستایمان چگونه می دوند تا بتوانند زن و بچه ها را نجات دهند. روستای ما به لحاظ منطقه استراتژی در نقطه خیلی قوی قرار گرفته بود. پدرم شهید «حبیب حسینی» کامیون داشت و در جبهه برای کمک به رزمندگان اسلام فعالیت می کرد اما دست بر قضا آن روز منزل بود و وقتی صدای هواپیما های بعثی در آسمان اهواز به گوش رسید به همراه همه مردم روستا برای خارج کردن زن و بچه ها از روستا کمک می کرد و ایشان آنقدر نگران مردم بود که برای چند لحظه خانه و خانواده خودش را فراموش کرد و ما جزو آخرین افرادی بودیم که از روستا خارج شدیم، در همان لحظات آخر خمپاره ای وسط حیاط خانه ما افتاد و چهار جانباز و چهار شهید را تقدیم اسلام کردیم که من در همان سانحه جانباز شدم و پدرم به شهادت رسید.

نوید شاهد خوزستان: پدر چند سال جبهه بودند و از ایشان چه چیزی به خاطر دارید؟

سید مصطفی حسینی: من خیلی کودک بودم که پدرم را از دست دادم و از ایشان خاطره زیادی ندارم. ولی همه دوستان، آشنایان و مردم روستا همیشه از پدرم به نیکی یاد می کنند. از همان روزهای آغازین جنگ تا چند روز قبل از شهادت ایشان در جبهه فعالیت داشتند. پدرم یک کامیون داشت و به صورت ماموریت به جبهه می رفت. ماموریت پدرم یکی دو هفته طول می کشید، وقتی می آمد بیشتر از یک یا دو شب مهمان نبود و دوباره به جبهه می رفت.

تنها تصویری که از پدرم بسیار در ذهن من تداعی می شود لحظه بمباران روستایمان بود که می دیدم با نزدیک شدن هواپیماها به روستایمان چگونه تلاش می کرد تا مردم را از روستا خارج کند و زمانی که برگشت تا ما را با خودش به بیرون از روستا ببرد بمباران شروع شد و شهید شدند.

نوید شاهد خوزستان: از چه سنی شما به مداحی علاقه مند شدید؟

سید مصطفی حسینی: پدر بزرگم حسینیه بزرگی داشت و من در ایام محرم همیشه در کنار ایشان بودم از سن 7-8 سالگی نیز از همان حسینیه پدربزرگم شروع کردم زمانی که از روستا به شهر مهاجرت کردیم هم رسما" به مداحی پرداختم.

از سال 1379 هم علاوه بر مداحی شعر نیز می گفتم و در سال 91-92  توانستم اولین کتاب شعر خود را به نام «مصحف الدموع» به زبان عربی با کمک بسیج مداحان کشور چاپ کنم. از سال 97 نیز مجموعه مداحان را در شهرستان کارون تاسیس کردم و برای اولین بار در دنیا این مجموعه را برای آقایان و خانم ها راه اندازی کردیم و مداحان مونث به تعداد 150 تا 200 نفر توانستند شروع به کار کنند.

نوید شاهد خوزستان: آقای حسینی می توانید از گویش های مختلف مداحی در خوزستان برایمان بگویید؟

سید مصطفی حسینی: خوزستان با توجه به جغرافیای قشنگی که قرار دارد هم از همسایگی بصره که نزدیک به خرمشهر و آبادان است تاثیر گرفته و هم از سمت هویزه به العماره، که آنها نیز گویش خاصی برای خود دارند تاثیر گرفته است. اگر به سمت شمال خوزستان برویم نیز از دزفول و اندیمشک می توان گفت که از گویش مردم خرم آباد استفاده کرده اند.

اما در کل خوزستان به خاطر اقوام و گویش های مختلف دزفولی - لری – شوشتری- عربی و بوشهری، جز استانهای صاحب سبک برای مداحی است و نمی توان گفت کدام یک بیشتر رواج دارد یا کدام یک قوی تر هستند زیرا در تمام کشور این گویش ها رواج دارد و مردم خوب کشورمان در استانهای دیگر نیز از این مداحی ها استفاده می کنند.

نوید شاهد خوزستان: با توجه به اینکه صحنه شهادت پدر و عزیزانتان را به یاد دارید این صحنه چه قیاس با صحنه کربلا دارد؟

سید مصطفی حسینی: کلا جنگ یک تمثال از صحنه کربلاست. در یادواره شهدا که برای مداحی حضور پیدا می کنیم و یا خاطرات شهدا را مطالعه می کنیم هرکدام به نوعی یک شبیه سازی از کربلاست. شهدا هم در ایثار و هم در جانفشانی خود از کربلا و امام حسین(ع) تاثیر گرفتند.

فداکاری پدر من و همه مردم روستا نیز تاثیر گرفته از قیام عاشورا است و بعد از گذشت این همه سال وقتی به روستایمان می رویم و دوستان پدرم را می بینیم برای او اشک می ریزند و حتی نام پدرم را روی فرزندانشان می گذارند این قدر کار پدرم تاثیر گذار بوده است و همه اینها از امام حسین(ع) و عشق به ایشان الهام گرفته شده است به همین دلیل تصمیم گرفتم تا قصه پدرم را بنویسم آن صحنه ی ایثار و فداکاری که برای نجات مردم اتفاق افتاد و همیشه جلوی چشم من است را به رشته تحریر در آورم.

نوید شاهد خوزستان: آیا تاکنون در کربلا مداحی کردید از حال و هوای مداحی در کربلا برایمان بگویید

سید مصطفی حسینی: بله خداروشکر این توفیق را داشته ام که بارها و بارها در کربلا مداحی کنم و برای این موضوع بسیار خدا را شاکر هستم. در ابتدا بگویم که شما هرجا مداحی کنید همانجا کربلاست ولی مداحی در کربلا صفای دیگری دارد.

در یکی از سفرهایم به عراق همراه کسانی بودم که برای اولین بار به کربلا مشرف می شدند. در بین عراقی ها رسم است که برای زیارت امام حسین(ع) اول باید از حضرت ابوالفضل العباس (ع) اذن بگیرید و بعد به زیارت امام بروید. خب گفتیم:«حالا برای رفتن پیش ابوالفضل العباس(ع) باید از چه کسی اجازه بگیریم» و این خودش یک روضه شد. همه گفتند: «به تل زینبیه برویم» و از ایشان اذن دخول بگیریم و روضه آن روز بسیار پر شور برگزار شد.

نوید شاهد خوزستان: برای جوانان مشتاق به مداحی چه پیامی دارید

سید مصطفی حسینی: قبل از هر چیز زنگ خطری را روشن کنم در بحث هیات ها بعضی مواقع تهاجم ضد حسینی صورت می گیرد و بیان می شود که هیات ها فقط به مداحان اهمیت می دهند اما ما باید بدانیم که ما سخنران نیستیم که چند نکته را بگوییم و برویم ما باید شرح واقعه امام حسین(ع) را به درستی بیان کنیم تا نسل به نسل این واقعه تکرار شود و فراموش نشود پس من توصیه می کنم که حتما با سواد باشند و فقط به یک روضه و سینه زنی اکتفا نکنند بلکه درباره قیام عاشورا و اهداف امام حسین (ع) بسیار مطالعه کنند.

نوید شاهد خوزستان: حرف آخر...

سید مصطفی حسینی: همه مردم باید برای پیش برد اهداف اسلامی، خدا را درنظر بگیرند خصوصا" مسئولین که مسئولیت سنگین تری را به دوش دارند. تا انشالله در پیشگاه خداوند بتوانند جوابگو باشند چون خدا از همه چیز می گذرد الا حق الناس.

گفتگو و تنظیم: مریم شیرعلی