شهیدی که دغدغه روزهای جوانیش، نجات هموطنانش در جبهه‌های حق علیه باطل بود

به گزارش نوید شاهد خوزستان، این روزها نام مدافعان سلامت در صدر اخبار و گفت و شنودها قرار دارد. از زمان بروز و ظهور ویروس منحوس کرونا، این سپیدپوشان روسفید بودند که در خط مقدم این کارزار حماسه‌آفرینی کردند. اما این حماسه‌های ماندگار، یادآور رشادت‌های کادر درمانی و نظام سلامت در دوران دفاع مقدس است؛ تجربه‌های دفاع دیروز نشان راهی است برای دفاع امروز.

ایثار مدافعان سلامت بار دیگر روحیه جهادی را زنده کرد. تیم‌های پزشکی و پرستاری در دوران دفاع مقدس با مداوای مجروحان در دنیا درخشیدند، امروز هم به دنبال اهداء سلامت مجدد به مبتلایان به «ویروس کرونا» هستند.

وقتی به تقویم روزانه جمهوری اسلامی با تمام خاطرات روزهای پر خاطره اش نگاه می اندازی به 13 مردادماه و روز شهادت بزرگ پرستاری می رسی که تمام دغدغه روزهای جوانیش در سال 1363 ، نجات هموطنانش در جبهه های حق علیه باطل بوده است.

شهیده مریم فرهانیان با آغاز جنگ تحمیلی، شهر آبادان را ترک نکرد و دوشادوش برادران رزمنده به دفاع از خاک کشورش پرداخت.

وی در سن هفده سالگی در بیمارستان امام خمینی (ره) آبادان مشغول امدادگری شد و مدت سه سال به کار پرستاری از مجروحین جنگ در بیمارستان‌های مختلف آبادان ادامه داد.

مریم در تمام مدت عمر با بیداری و هوشیاری سیاسی و دینی زندگی کرد، اما مهم‌ترین بعد شخصیتی که زیربنای سایر ابعاد اوست، بعد تهذیب نفس و خودسازی اوست.

مریم خیلی به خواندن نماز اول وقت تقید داشت. بسیار اهل مطالعه بود، کم می‌خوابید و بیشتر به خودسازی می‌پرداخت.

نفرت از غیبت، محبت خالصانه‌اش به دیگران، هیچ چیز را برای خود نخواستن از شاخصه‌های اخلاقی او بود. معتقد بود برخی سکوت‌ها و حرف‌های نابه‌جا، گناهان کوچکی هستند که تکرار می‌کنیم و برایمان عادت می‌شود، اگر انسان به گناهان بزرگ خیلی آلوده نشده باشد، متوجه می‌شود، این گناهان کوچک هستند که متوجه نمی‌شویم.

رمز موفقیت او عدم دلبستگی به دنیا بود. او دنیا و زرق و برقش را نمی‌دید. مریم روحی پویا داشت و سکون و یک‌جا ماندن را نمی‌توانست تحمل کند. اگر می‌دید در جای دیگری می‌تواند خدمت کند، خود را به آنجا می‌رساند.

هیچ چیز او را راضی نمی‌کرد و همین موجب شده بود که یک لحظه آرامش نداشته باشد. او در زندگی به دنبال شناخت تکلیف و وظیفه دینی و شرعی خود بود و با جدیت به وظایف خود عمل می‌کرد. از عادات پسندیده‌اش این بود که در جمع‌های دوستانه با گریز به مسئله معاد، این موضوع را برای دیگران هم یادآور می‌شد.

هم اکنون که حدودا ۴۰ سال از عمر بابرکت انقلاب اسلامی گذشته است می بینیم که شهدای ما آنچنان عاشقانه نقش ایثار و شهادت را بازی کردند و این نقش بر دل مردم سرزمین مان نشسته است که با وجود دشمنی که حتی به چشم دیده نمی شود، مدافعان سلامت درتلاشند تا جلوه ای از ایثار دوران دفاع مقدس را ترسیم کنند و همچون مریم ها در خط مقدم جان بر کف بایستند.

مریم شیرعلی