شهید "توکلی" فرمانده بی سنگر

به گزارش نوید شاهد خوزستان، جهادگر شهید خدامراد توکلی در سی ام شهریور 1348 در شهرستان گتوند متولد شد، وی در خانواده مذهبی و مستضعف پرورش یافت. پدرش کشاورز بود و امرار معاش خانواده آنها از این راه تامین می شد.

دوره نوجوانی

در دوره نوجوانی بسیار در امر کشاورزی به پدرش کمک میکرد. به تحصیل علاقه داشت اما به علت مشکلات مالی بر خلاف میلش مجبور به ترک تحصیل شد. وی همیشه و همه جا برای خدمت به محرومین حاضر بود، و در هر کاری برای کمک به مردم روستا آماده بود.

ورود به جبهه

هنگامی که انقلاب اسلامی به رهبری امام خمینی (ره) به پیروزی رسید، كشور متجاوز عراق به سركردگي حزب بعث و به تحريك دشمنان غربي ما به كشور ما حمله كردند. خدامراد با اينكه بسيار جوان و ريزاندام بود از طريق جهاد سازندگي گتوند سعي كرد خود را به جبهه برساند. اما با مخالفتِ برادران جهادگر مواجه شد. شهید خدامراد ناامید نشد و مستقيماً از طريق اهواز به جبهه در قسمت تعاون و پشتيباني به عنوان باغبان شروع به كار كرد.

راننده لودر

خدامراد نسبت به انجام وظايفش بسيار تلاش می کرد و بيشترین علاقة و سرگرمي ایشان رانندگي بود. وی به كار با ماشين هاي سنگين بسیار  علاقه مند بود. با توجه به همت بلند و روح خستگي ناپذيرش خود را به زودي به عنوان فردي مورد اعتماد و ماهر معرفي مي كند. وی که رانندگي لودر را نزد دائي خود آموخته بود، موفق به اعزام به خط مقدم براي امر سنگرسازي شد. 

اعزام توسط جهاد سازندگی

به گفته پدرش شهید خدامراد مثل یک فرمانده بود، سنگر می ساخت و خود بی سنگر بود، بسیار کوچک بود ولی روحیه بالائی داشت که سرانجام خیلی زود توانست کار کردن با دستگاههای سنگین مثل لودر و بلدوزر را بیاموزد. وقتی توسط جهاد سازندگی خوزستان به جبهه ها اعزام شد، ماموریتهای سخت را در خط مقدم جبهه بر عهده گرفت و در زیر آتش مستقیم دشمن فعالیت میکرد. وی با حضور سی ماهه خود در جبهه های جنگ در عملیاتهای متعددی شرکت نمود و بارها زخمهای عمیقی برداشت و سر انجام خدامراد به آرزوی خود رسید.

شهادت

در عملیات کربلای یک (آزادسازی شهر مهران) که به دست نیروهای بعثی افتاده بود شهید خدامراد رشادتهای زیادی از خود نشان داد بطوری که رزمندگان اسلام حضور او را در جبهه، هنگام خاکریز زدن یک نعمت بزرگ میدانستند. سرانجام این نوجوان سنگر ساز بی سنگر همان شد که آرزو میکرد و در راه دفاع از حریم مقدس جمهوری اسلامی ایران در حال خاکریز زدن و انجام وظیفه الهی خود بر روی لودر یار همیشگی خود در جبهه ها، با اصابت گلوله توپ در کنار لودرش در دوازدهم تیر 1365 به درجه رفیع شهادت نائل آمد و نامش را در دفتر پر برکت خاطرات ۸ سال دفاع مقدس تا ابد جاویدان ساخت.