از جانبازی تا روزهای تلخ اسارت

به گزارش نوید شاهد خوزستان، جنگ هشت ساله تحمیلی در ظاهر اگرچه خانواده های بسیاری را بی پدر، بی پسر و عده ای را با پیامدهای طاقت فرسای جانبازی در همه انواعش از اعصاب و روان گرفته تا مشکلات شیمیایی و قطع نخاعی روبه رو کرد؛ اما در همه ابعاد خود به تقویت مراحل درونی و انسان سازی منجر شد. بسیاری از آزادگان ما نیز در ا ین میان، رنج اسارت را به جان خریده و مقاومت کردند؛ اما حاضر نشدند قدمی از اعتقادات و هویت خود عقب نشینی کنند. جانبازان و آزادگان اسوه های صبر و استقامتند که نشان دادند پایبند به نظام و انقلاب هستند و امنیت امروز ما با بهای بزرگ به دست آمده است؛ بهایی که با جان و صبر و پایداری نفر به نفر همه شهیدان، جانبازان و آزادگانمان به تحقق رسیده است.

هشت سال دفاع مقدس پر از خاطراتی به شیرینی شهادت، جانبازی و لحظات اسارت بود که هنوز بعد از گذشت سال ‌ها، یادآوری هرکدام از صحنه ‌ها و روزها، غرورآفرین است ؛ در روزهایی که مزین به نام جانباز و سالروز میلاد حضرت ابوالفضل العباس علمدار کربلاست  به پای گفته های کریم علوانی از جانبازان و آزادگان سرافراز خوزستانی می نشینیم.

نوید شاهد خوزستان: لطفا خودتان را معرفی کنید؟

کریم علوانی: بنده کریم علوانی آزاده و جانباز 65 درصد و ساکن شهر اهواز هستم.

نوید شاهد خوزستان: چطور شد وارد جبهه جنگ شدید؟

کریم علوانی: در تاریخ 31 شهریور 59 آن زمان که جنگ تحمیلی عراق علیه ایران شروع شد و رژیم بعث عراق با لشکر کشی به کشور عزیزمان وارد برخی نقاط مرزی ایران شد، من سرباز بودم و در تیپ 84 خرم آباد خدمت می کردم که براساس وظیفه خود به همراه دیگر افراد یگان عازم جبهه شدیم.

نوید شاهد خوزستان: چطور شد که به اسارت دشمن در آمدید؟

کریم علوانی: آن زمان دشمن با پیشروی که کرده بود توانست جاده اندیمشک دهلران را تصرف و در آنجا کمینی درست کند که بسیاری از رزمنده ها به علت عدم آگاهی از پیشروی دشمن در این کمین گرفتار می شدند به طوری که برخی زخمی ، شهید و یا اسیر می شدند. ما هم از این قاعده مستثنی نبودیم ، دوم مهر ماه 59 در حالی که عازم جبهه بودیم با کمین دشمن مواجه شدیم و به اسارت آنان در آمدیم.

نوید شاهد خوزستان: حادثه جانبازی شما چطور اتفاق افتاد؟

کریم علوانی: عراقی ها در همان لحظات اولیه که ما را به اسارت گرفتند؛ شروع به شکنجه و آزار و اذیت کردند و ما را مورد ضرب و جرح قرار دادند که جراحات بسیاری به بعضی از ما وارد شد ازجمله سیلی که به گوشم زدند باعث شد شنوایی من با مشکل مواجه شود؛ همچنین با سر تفنگ ضربه ای به بینی ام واردکردند که باعث شکستن بینی من شد؛ بعدها در اردوگاه موصل یک به علت انحراف بینی و سختی نفس کشیدن تحت عمل جراحی قرار گرفتم اما متاسفانه موفقیت آمیز نبود و کل عمری که آنجا به سر کردم از انحراف بینی رنج می بردم و نفس کشیدن برایم سخت بود.

نوید شاهد خوزستان: روزهای اسارت بر شما چگونه گذشت؟

کریم علوانی: دشمن در طول اسارت همیشه سعی می کرد فشارها و شکنجه های متوالی بر علیه همه اسرا روا دارد که من هم از این قاعده جدا نبودم و البته به دلیل معروفیتم با توجه به اینکه در اردوگاه مترجم بودم بیشتر مورد آزار و اذیت قرار می گرفتم، یادم می آید در درگیری بچه های رمضان که موصل یک قدیم بود مرا بسیار به عنوان مترجم مورد اذیت و آزار و شکنجه قرار دادند و بقیه مسئولان آسایشگاه را هم طبقه بالا بردند وخیلی شکنجه دادند در واقع  می خواستند بسیج را از ارتش جدا کنند و موفق نشدند، در این قضیه بعد از پنج روز اعتصاب که خود آنها درها را بسته بودند و قطع آب و غذا از ما بود درگیری راه انداختند و نیروهای ضد شورشی وارد کردند و سه تا از بچه ها شهید شدند.

نوید شاهد خوزستان: چند سال در اسارت بودید ؟

کریم علوانی: ده سال اسارت کشیدم و در این ده سال روزهای سختی را تحمل کردم.

نوید شاهد خوزستان: از روزهای آزادی خود بگویید ؟

کریم علوانی: خدا کمک کرد و بعد از ده سال به وطن برگشتیم؛ در آن روزها با استقبال بی نظیری از سوی مردم مواجه شدیم، همه آمده بودند و استقبال مردم از ما به نحوی بود که اصلا جای سوزن انداختن نبود؛ ما به وطن برگشتیم و مردم خوشحال بودند؛ همه جا شادی می کردند و نذر می کردند و قدم خیر بر می داشتند که ما را شاد کنند، من هم مورد استقبال فراوان مردم بودم همه جا دعوت می کردند، همسایه ها و اقوام همه از برگشت من خوشحال بودند.

بعد از دوران اسارت چگونه به زندگی ادامه دادید و چه اهدافی را دنبال کردید؟

کریم علوانی: یک سال بعد از آزادی به استخدام گروه ملی در آمدم و زندگی بنده بعد از اسارت مثل بقیه اقشار جامعه معمولی و آرام سپری شد البته بعد از دو سال از برگشتن پدر و مادرم را از دست دادم و وظیفه سنگینی با توجه به اینکه فرزند بزرگ خانواده هستم بر دوشم نهاده شد همچنین از طرف عموها به عنوان بزرگ خاندان منسوب شدم که این موضوع مسئولیت های زیادی برای من ایجاد کرد . دوست داشتم به تحصیل هم ادامه دهم برای وارد شدن به دانشگاه در مرحله اول کنکور پذیرفته شدم و در مرحله دوم به دلیل فوت پدر و مادرم نتوانستم وارد دانشگاه شوم.

نوید شاهد خوزستان: اطرافیان شما نسبت به مسئله جانبازی و اسارت شما چه عکس العمل هایی داشتند؟

کریم علوانی: نگاه های متفاوتی به مسئله جانبازی از سوی افراد مخلتف می شود اما اکثرا با احترام و نظر مثبت بوده مگر در موارد خاص کسانی که با کل نظام مشکل دارند و از هر انسان خدمتگذاری که به نظام خدمت کندگریزانند یا افرادی هستند که از وضعیت اقتصادی رنجیده خاطر هستند و داغشان را بر سر ما خالی می کنند افرادی که گاهی طعنه های مختلف به جانبازان می زنند اما در برابر آنها سکوت می کنیم.

نوید شاهد خوزستان: شما یکی از کارآفرینان ایثارگر هستید؛ برای رسیدن به این جایگاه با توجه به مسئله جانبازی با چه مشکلاتی روبرو بودید؟

کریم علوانی: موسسه پرورش ماهی ایده ای است که از زمان اسارت در ذهن من بود ، آن زمان به بچه ها می گفتم که اگر به کشورم برگردم حوضچه پرورش ماهی راه اندازی خواهم کرد، بعد از 15 سال کار در گروه ملی پس از آنکه بازنشسته شدم با توجه به اینکه مشاهده کردم که دشمن در حال فشار آوردن به کشور است باخود گفتم باید در میدان بمانم و با کار و تولید در جنگ اقتصادی که دشمن اقتصاد مملکت مارا هدف قرار داده نباید میدان را خالی کنیم براین اساس تصمیم و اراده من قویتر شد و با مقدار سرمایه ای که داشتم سرمایه گذاری کردم و در این زمینه و به کمک خداوند متعال توانستیم موسسه پرورش ماهی راه بیندازیم به طوری که در حال حاضر نزدیک به 15 تا 20 نفر سالانه از این موسسه ارتزاق می کنند.

نوید شاهد خوزستان: چه پیامی برای مسئولان دارید؟

کریم علوانی: خواهش می کنم شعاری که در زمان انتخابات می دهند طوری باشد که به حقیقت بپیوندد اگر این شعارها محقق نشود، نارضایتی میان مردم بیشتر می شود؛ طوری که آنها را به انقلاب بد بین می کند، آنهایی که می خواهند وارد مسئولیت های اجرایی شوند وقتی حرفی می زنند باید از عهده اجرایی آن بر آیند؛ نباید شعار دهند باید در حد توان به شعارهای خود عمل کنند، راستگو باشند اینکه با دروغ روی دوش مردم پا بگذارند و بالا روند خوب نیست موجب نارضایتی می شود و مردم در حال حاضر از این وضعیت اقتصادی و این وعده های انتخاباتی که اجرا نمی شود ناراحت هستند. از دیگر مسائلی که نارضایتی بسیاری را سبب شده این است که درحال حاضر اکثر جوانان با هر مدرکی که دارند بیکار هستند، به عنوان مثال بنده دوتا از فرزندانم که بچه دار هم هستند هنوز بیکارند و نتوانستند شغلی برای خود دست و پا کنند از طرفی با این اوضاع کرونای منحوس اوضاع اقتصادی بدتر شده است و به قشر ضعیف جامعه بیشتر فشار وارد می شود.

نوید شاهد خوزستان: و سخن آخر

کریم علوانی: از مسئولان می خواهم برای بهبود اوضاع اقتصادی و بیکاری مردم فکری کنند؛ باید برای رفاه مردم و تغییر این وضعیت اقدام کنند، از مسئولان استانی به ویژه استاندار و فرماندار و هر مسئول دیگری با هر پست و مقامی تمنا دارم به فکر مردم باشند و معیشت آنها را اصلاح کنند تا جوانان در اثر فشار فقر به راه های خلاف منحرف نشوند.