خاطره/وقتی خوب شوم.....
به گزارش نوید شاهد خوزستان، شهید سيدعطاالله اكبري بيست و ششم تیر 1343، در روستاي گرمزسفلا از توابع شهرستان بهبهان به دنيا آمد. پدرش سيدنعم تالله، كشاورزی م یکرد و مادرش عذرا نام داشت. تا دوم راهنمايي درس خواند. كارگر شركت نفت بود. از سوي بسيج در جبهه حضور يافت. بيست و هشتم دي 1365 ، در شلمچه بر اثر اصابت تركش خمپاره به شهادت رسيد. مزار او در زادگاهش واقع است.
متن خاطره:
هنگامی که در جزیره خارک به کارگری در شرکت نفت مشغول بود از ماموریت خود به بهبهان که باز می گشت برای پیرمردها و پیرزنهای روستا سوغات می آورد و از آنها تفقد و دلجویی می کرد.
در عملیات طریق القدس که مجروح شد به دیدار او به بیمارستانی در شیراز رفتیم ولی او بعد از تشکر از ما گفت:«باید شما به جبهه ها بروید تا سنگرها خالی نمانند .وقتی من هم خوب شدم به شما می پیوندم.»
وقتی دوستانش عباس پروین و محمد سعید ضامنی اصل شهید شدند، لحظه ای آرامش نداشت و روز و شب در خدمت خانواده های آنها بود تا اینکه در عملیات کربلای 5پس از حماسه های جاودانه بر اثر ترکش خمپاره دشمن بعثی به کاروان سرخ شهیدان پیوست .
او شهید فداکار عطا اله اکبری بود .
