باخونمان از این سرزمین حراست خواهیم کرد

به گزارش نوید شاهد خوزستان، شهید کریم صفي زاده، دهم آبان 1341، در شهرستان علی غربی عراق  چشم به جهان گشود. پدرش قنبر، فروشنده بود و مادرش عطيه نام داشت. تا اول متوسطه درس خواند. ازدواج كرد و صاحب دو پسر شد. به عنوان پاسدار در جبهه حضور يافت. بيست و سوم بهمن 1364، با سمت تك تيرانداز در اروندكنار بر اثراصابت گلوله به شهادت رسيد. مزار وي در گلزار شهداي شهرستان شوش واقع است.

متن وصیت نامه شهید کریم صفی زاده:

أشهد أن لا إله إلا الله و أنّ محمّداً رسول الله و علیّاً ولیّ الله

و اما بعد، با سلام بر امام زمان منجی انسا نها و درود بر نائب بر حقش امام خمینی و درود فراوان به ارواح طیبه شهداء که با نثار خون خود درخت اسلام را آبیاری کردند و جمهوری اسلامی را برای ما به ارمغان آوردند و ما را از آن همه ظلم و فساد نجات دادند.

با اهداء جان ازخالق نعمتها تشکرمی کنیم

خداوند را شکر می کنم که در زمانی زندگی می کنم که خداوند به مملکت ما منت نهاده و جمهوری اسلامی را به ما داده که ما در سایه آن از این همه نعمت ها استفاده کنیم؛ پس چه باید داد که بتوان پاسخ این نعمت ها را داد، جز جان ناقابل که آن هم در برابر این همه نعمتها ناچیز است.

به توطئه گران مجال ندهید

سرزمینی که این همه شهید و جانباز داده تا به این مرحله رسیده، جز با خون با چه باید از آن حراست کرد که از این همه توطئه نجات یابد؛ توطئه هایی که همه علیه او انجام می دهند. شرق و غرب و عمّال داخلی که هر روز به صورتی؛ زمانی با کودتا، زمانی با جنگ و زمانی با عمال دست نشانده که الحمدلله همه به یاری خداوند نقش بر آب شده و عاملین رسوا و نابود شدند، جز عده ای که خداوند نابودشان کند.

اما چند وصیت به خانواده، پدر و مادرم

از آن همه محبت هایی که در حقم کردید، سپاسگزارم و از شما عذر می خواهم که نتوانستم آنها را جبران کنم. خداوند ان شاءالله به شما صبر عنایت فرماید. خانواده محترم! مبادا خدای ناکرده از این که ما شهید شدیم، سوء استفاده کنید که این کار مرا خیلی آزار خواهد داد. از همسر عزیزم که مدتی با او بودم، سپاسگزارم. امیدوارم از من که این همه در حق او کم لطفی کردم، درگذرد و از او می خواهم که اگر خداوند فرزندی به ما داد اگر پسر بود، محمد و اگردختر بود، فاطمه یا بتول نامگذاری کند و آنها را به نحو احسن تربیت کند که بتوانند در آینده به درد جامعه بخورند. از همسر مهربانم خواهش می کنم که بعد از مرگ من ازدواج کند امیدوارم به وصیت من عمل کند.

راهم را ادامه دهید

از برادرانم می خواهم که راهم را ادامه دهند و نگذارند اسلحه ما زمین بیفتد و کسی نباشد آنرا بردارد و از حرفهای ابلهان واهمه ای نداشته باشید.

در آخر چند تذکر درباره اعمالم

حقیر حدود 3 سال نماز قضا دارم و سه ماه روزه که امیدوارم آنها را به جا بیاورید. اگر پول هم داشتم مقداری به این کار اختصاص دهید. تمام وسایل خانه ام به همسرم تعلق خواهد گرفت و از حقوقم دو سوم آن برای همسرم، تا زمانی که ازدواج کند و یک سوم به پدر ومادرم و اگر فرزندی خداوند داد و تا زمانی که بزرگ شود، از حق همسرم به او بدهید تا زمانی که خود بتواند کاری برای خود کند.دیگر عرضی ندارم.

به امید پیروزی اسلام و مسلمین

خدایا! خدایا! تا انقلاب مهدی، خمینی را نگهدار

ساعت ده شب، چهارشنبه 16 / 11 /64