با فرهنگ اسلامی به جنگ دشمن روید

به گزارش نوید شاهد خوزستان،شهید علی كريمي پور، يكم مهر 1347، در روستاي قلعه عليخاني از توابع شهرستان شوش ديده به جهان گشود. پدرش غلام، كشاورزی مي کرد و مادرش طاوس نام داشت. دانش آموز سوم راهنمايي بود. به عنوان بسيجي در جبهه حضور يافت. سرانجام در بهمن ماه 1361 در عملیات والفجر مقدماتی در منطقه شیب نیسان به دست صدامیان کافر به شهادت رسید.

متن وصیت نامه شهید علی کریمی پور؛

بسم  اﷲ الرحمن الرحیم

اگر بمیرید یا کشـته شـوید (غم ندارید) که به رحمت ایزدی پیوسته و به سوی خدا محشور خواهید شد. (آل عمران/آیه158)

خدمت به اسلام با شهادت

وصیتم به خانواده ام را نمی دانم چطور شـروع کنم؛ با چه رویی من که هنوز نه برای شـما و نه برای اسـلام هیچ کاری نکرده ام ولی امیدوارم شـهادتم باعث یک خدمت به شـما پدرجان بشود. پدرعزیزم اگر من شهید شدم، هیچ ناراحت نشو. می دانم برای شما فرزند خوبی نبودم و هیچ خوبی در برابر شما که من را تا اینجا رسانده ای  نکردم، اما شما با فرستادن من به جبهه و با تحویل دادن من به جامعه اسلامی، دین خود را به اسلام و مسلمین ادا کردی و با این کار بهشت را برای خود خریدی. اگر شـما من را قربانی اسـلام کردید، هنوز کاری نکرده ای، تازه باید تمام برادرانم را فدای اسلام کنی.

احکام اسلام رابیاموزید

برادرجان عبدالکریم و پدر جان! باید برادران کوچکم را طوری مذهبی بار آورید که از سنین پایین نماز و احکام اسلامی را یاد بگیرند. عزیزانم می خواهم که بیشتر در نماز و دعاها و نماز جمعه ها شرکت کنید، چون به قول امام  جنگ ما برای نماز است.

امام را تنها نگذارید

و وصیتم به امت شهیدپرور و همیشه ً بزگوارمان این است که بیشتر در این نماز جمعه ها و نماز وحدت ها و دعاها شرکت کنند و دعای همیشگی شـان یعنـی: «خدایا! خدایا! تا انقلاب مهدی، خمینی را نگهـدار» را فراموش نکنند و هرگز امام را تنها نگذارند.

فرزندانتان را اسلامی تربیت کنید

خویشان، دوستان و برادران! اگر بدی از من دیده اید، به بزرگی خودتان مرا ببخشید. خواهرانم و عموهایم! اگر من در برابر خوبی هایی که شما به من کردید، هیچ خوبی نکرده ام مرا ببخشـید. بچه هایتان را خوب تربیت کنید، بخصوص دخترها را طوری مذهبی بار بیاورید که در کوچکی حجاب اسلامی داشته باشد.

راه شهداء را ادامه دهید

 وصیتم به دانش آموزان گرامی و همکلاسـی هایم این اسـت که بیشـتر کارهایشان در رابطه با جبهه باشد. همکلاسی عزیز هر موقع که لازم بود به جبهه بروی به جبهه برو و هر موقع لازم نبود در مدرسه با قلم خود، با فرهنگ اسلامی خود با آمریکا و نوکرانش مبارزه کن. اگر شما از اسراف یک مداد پرهیز کنید، بزرگ ترین کمک را به جنگ کرده اید. از شما دانش آموزان عزیز می خواهم که راه شهدا را ادامه دهید و از خانواده شهدا دیدار و دلجویی کنید و بیشتر در این دعاها و نمازهای جماعت شرکت کنید.

علی کریمی پور