مردِ عمل
به گزارش نویدشاهدخوزستان،شهید"عبدالحسین زهيري"،یکم مرداد1334 ، در شهرستان شوش به دنيا آمد. پدرش محسن و مادرش
سکینه نام داشت. تا سوم متوسطه در رشته اقتصاد درس خواند. راننده بود. ازدواج كرد و صاحب دو دختر شد. در بسیج فعالیت می کرد.
دوران تحصیل
وی با موفقیت دوره
ابتدائی و راهنمائی را پشت سرگذاشت و در مقطع متوسطه تا دوم نظری مشغول به تحصیل بود
و از آنجائیکه این برهه از حیات ایشان همراه با شروع تظاهرات علیه رژیم پهلوی بود، باحضوری
فعال دراین صحنه نقش بسزایی در تبیین چهره واقعی طاغوتیان داشت.
همکاری با سپاه
پس از پیروزی انقلاب اسلامی با همکاری در سپاه
پاسداران برگ زرین دیگری را درکارنامه
زندگی خویش رقم زد و فعالیتهای چشمگیری را در این زمینه انجام داد. به دلیل وضعیت نامناسب معیشتی، پس از یک سال تحصیل
در دبیرستان شبانه مجبور به ترک تحصیل شد
و علاوه بر همکاری با سپاه به منظور رفاه حال خانواده، به کار های مختلفی از جمله
رانندگی نیز مشغول شد.
خانواده ایشان
در سن 20 سالگی ازدواج
کرد و ثمره این پیوند مبارک دو دختربود. اهتمام عجیبی در تربیت فرزندان داشت وهمیشه
به همسرخودتوصیه می کرد:«که می بایست نسلی را تحویل جامعه دهیم که سودمند بوده و در رفع نواقص جامعه اسلامی کوشش کند.» ازآنجاییکه
مرد عمل بود، خواسته خویش را عملی ساخت و هم اکنون هر دو فرزند ایشان یکی به عنوان پزشک
عمومی و دیگری دکتری داروسازی مشغول به خدمت رسانی به هم وطنان خود می باشند.
دوران دفاع مقدس
با شروع جنگ تحمیلی و تهاجم ناجوانمردانه ارتش
بعث عراق آماده نبرد با دشمن شد. او که شاهد به خاک و خون کشیده شدن مردم بی دفاع
و مظلوم شوش بود با عزم و ارادۀ راسخ برای مقابله با دشمن به جبهه اعزام شد. به این
منظور با عده ای از جوانان گروهی را تشـکیل داد و در جبهه شـوش، هنگامی که شب ها
دشمن فریب خورده در خواب غفلت خود به سر می برد، این رزمنده از خود گذشـته به
همراه گروه خود به آن ها شبیخون می زد و
عده ای از آن ها را به هلاکت می رساند.
شهادت
در جریان یکی از این شبیخون
ها، بعد از صدمات زیادی که به دشمن وارد می کند سرانجام در بيست و نهم آذر 1359 بر اثر اصابت ترکش خمپاره به پیشانی مجروح
شده و بعد از اعزام به تهران به دلیل شدت
جراحت به درجه رفیع شهادت نائل می گردد.
