جدیت دراجرای احکام وقوانین الهی سرمشق زندگی اش بود

به گزارش نویدشاهدخوزستان، شهید"عبدالحسین پورمنگل"یکم آذر1339 ، در شهرستان دزفول دیده به جهان گشود. پدرش عبدالعلي (متوفی 1354 ) روحاني بود و مادرش گوهر نام داشت. تاپايان دوره راهنمايي درس خواند. به عنوان گروهبان یکم ارتش در جبهه حضور يافت.

نام گذاری

خانواده اش علاقه خاصی به خاندان عصمت و طهارت، بویژه حضرت سیدالشهدا (ع) داشتند، و همین روح اشتیاق و دلبستگی بود که نام فرزندشان را حسین گذاشتند تا بتواند در راه آرمان‌های مقدس سرور و سالار شهیدان ره سپارد و به ندای هل من ناصر ینصرنی امام حسین (ع) پاسخ گوید.

کمک خرج خانواده

پدرش کارگری ساده بود و به علت بیماری نمی توانست هزینه زندگی خانواده را تأمین نماید. پس از مرگ پدر، مادر سرپرستی و اداره امور خانواده را به عهده گرفت و شهید حسین نیز تابستان ها به کار مشغول می شد تا هم اندوخته ای برای تحصیل خود فراهم بیاورد و هم تا حدودی در هزینه زندگی به مادر رنج دیده و زحمتکش خود کمک و یاری نماید. تا سال سوم متوسطه به تحصیلات خود ادامه دهد ولی به علت مشکلات مالی ناچار به ترک تحصیل شد.

جدیت دراجرای احکام الهی

خدمت به اسلام و مسلمین را سرلوحه کارخودقراداده بودوبه همین منظوربه استخدام ارتش جمهوری اسلامی در آمد .ایشان دارای اخلاق و رفتاری شایسته بود و برخوردی خداپسندانه داشت. نماز و روزه و دیگر فرایض دینی را به نحو شایسته ای انجام می داد و در اجرای احکام و قوانین الهی جدی و مصمم بود.

شهادت

با شروع جنگ تحمیلی عراق علیه نظام جمهوری اسلامی به سرکردگی آمریکای جنایتکار و به مزدوری صدّام خبیث و متجاوز، به جبهه خرمشهر اعزام شد تا با متجاوزین دد منشانه صدامی پیکارکند. ایشان در آخرین دیدار با خانواده‌اش در لحظه خداحافظی به مادربزرگش گفت:«مادر من دیگر برنمی گردم.» حسین رفت تا در ردیف شهدای کربلا قرار گیرد و به سوی ملکوت اعلی پرواز کند. او یتیمی رنج دیده و سربازی مخلص و مبارز بود که در آستانه عید قربان بیست و چهارم مهر ۱۳۵۹ در نهایت ایثار و شهادت را انتخاب کرد و در جبهه خونین شهر به فیض شهادت نائل آمد.