برپایی عزاداری‌های حسینی با لهجه‌ها و گویش‌های متنوع در خوزستان
به گزارش نوید شاهد خوزستان، بر طبق گفته ها و اسناد اکثر زبانشناسان، تا چند قرن بعد از فتح خوزستان توسط مسلمانان، زبان محلی مردم این استان، زبان خوزی بوده است که گفته می شود با اینکه در خوزستان دو زبان عربی و فارسی رایج است اما همچنان زبان خاص خودشان را دارند که همان زبان خوزی بوده که نه عبری است، نه سریانی و نه فارسی و آن را باقی مانده زبان عیلامی می دانند.
اما زبانی که خوزستانی ها به آن تکلم می کنند برگرفته از تعدادی لهجه ها و گویش های محلی متفاوت مانند دزفولی، شوشتری، آبادانی، خرمشهری، بهبهانی، هندیجانی، رامهرمزی، بختیاری، لری و ... است.
و این تفاوت گویش و لهجه، همچون بسیاری از دیگر جذابیت های متنوع استان خوزستان در برگزاری مراسمات آئینی و مذهبی مردم این استان نمودهای جالبی پیدا کرده است به گونه ای که هنوز هم در بسیاری از شهرها و روستاهای استان، اهالی این مناطق در زمان برگزاری مراسم های مذهبی به ویژه در ایامی مانند ماه محرم و صفر و ایام عزاداری ابا عبدالله الحسین (ع)، اقدام به برگزاری شیوه های متنوعی از عزاداری ها بر طبق آداب و رسوم های آبا و اجدادی خاص هر منطقه و با همان گویش و لهجه محلی خود می کنند.
مراسم هایی که لهجه ها و گویش های متنوع هر منطقه، جذابیت و به دل نشینی خاصی به آنها بخشیده و آنها را مورد توجه مردم در سراسر کشور و حتی دنیا قرار داده است.
بر این اساس و به منظور زنده نگه داشتن آداب و رسوم هر منطقه و ماندگاری لهجه ها و گویش های زیبای محلی استان به خصوص در برگزاری مراسمات آئینی و مذهبی تصمیم بر آن شد تا نمایی از عزاداری های هر شهرستان با گویش خاص همان منطقه به تصویر کشیده شود.
