ایلام - معرفی شهدای استان

شهید نصرت‌اله حاتمی فرزند حسن، در هفتم دی‌ماه ۱۳۴۷ در روستای عمارت سیروان متولد شد و با آغاز جنگ تحمیلی به سپاه پاسداران پیوست. او در همان روز تولدش، هفتم دی‌ماه ۱۳۶۷، همراه با شهیدان الوان عبدی و یارحسین محمدی در کوه مانشت ایلام به شهادت رسید. در وصیت‌نامه‌اش ملت ایران را به حفظ اسلام، یاری امام و دور کردن دست زورگویان از کشور فراخواند.

«محمدرضا میرزایی» با ایمان و روحیه جهادی در دوران دفاع مقدس راهی جبهه شد. او در دوم دی‌ماه ۱۳۶۶ در منطقه عملیاتی مهران بر اثر اصابت خمپاره دشمن به شهادت رسید. آخرین نامه‌اش سرشار از سلام و دعای خیر برای خانواده بود؛ نامه‌ای ساده و صمیمی نوشت و یادگار جاودانه‌اش شد.

سیامک که دوران کودکی‌اش را در سال‌های جنگ تحمیلی گذراند، بر اثر انفجار مین‌های به‌جا مانده از جنگ تحمیلی در سومار مظلومانه به شهادت رسید.

شهید «روح‌اله مرادخانی»، دانش‌آموز نه‌ساله‌ای از روستای کلک‌نقی بود که در ۲۶ آذرماه سال ۱۳۸۳ بر اثر انفجار مین به‌جا مانده از جنگ تحمیلی، در اوج کودکی و معصومیت به شهادت رسید. پیکر پاک این شهید کودک در جوار امامزاده پیرمحمد عابد (ع) آرام گرفته و یادش همواره نماد مظلومیت و ایثار نسل‌های پس از جنگ است.

شهید جاویدالاثر محمد جهانزاده سال ۱۳۴۶ در بدره و در خانواده‌ای مذهبی متولد شد و پس از پایان دوره راهنمایی به خدمت سربازی رفت. او به عنوان سرباز ارتش در جبهه‌های حق علیه باطل حضور یافت و سی ام اسفند ۱۳۶۶ در سرپل ذهاب به فیض شهادت رسید. پیکر مطهرش تاکنون بازنگشته، اما ایمان، تلاش و اخلاق نیکویش یادگاری ماندگار برای نسل‌هاست.

شهیدان والامقام «محسن و علی دوستی» دو پسرعموی صمیمی بودند که زندگی‌شان را در کنار یکدیگر، با شغل دامداری در منطقه پهله زرین‌آباد شهرستان دهلران سپری می‌کردند. این دو یار همدل، سرانجام در آذرماه ۱۳۸۴، بر اثر انفجار مین به‌جا مانده از جنگ تحمیلی در منطقه فصیل دهلران، به اتفاق هم به دیدار معشوق شتافتند و آسمانی شدند.

حسین دانش‌آموزی بود که کلاس درس را رها کرد و به سنگر دفاع مقدس شتافت. سرانجام در ۲۳ آذر ۱۳۶۵ در شوش به شهادت رسید و در گلزار شهدای این شهر آرام گرفت.

شهید «سیدصاحب حسینی»، دانشجومعلم عاشق ولایت، پاییز ۱۳۶۶ در ارتفاعات قلاویزان مهران و در حال نماز به فیض شهادت رسید. او فرزند نجابت و ایمان بود که  مسیر معلمی را با مجاهدت در سنگر دفاع از وطن پیوند زد. مزار نورانی‌اش در جوار امامزاده سیدابراهیم (ع) زرین‌آباد، قبله‌گاهی برای عاشقان بندگی و ولایت است.

«پریوش میرابی»، نخستین بانوی شهید کارمند بانک کشاورزی، با روحیه‌ای متین، ایمانی استوار و زندگی‌ای ساده، در راه خدمت به مردم و دفاع از ارزش‌های دینی جان خود را فدا کرد. مهربانی، حجاب‌مداری، و کمک به نیازمندان، جوهره‌ی شخصیت این شهید والامقام بود.

شهید «براخاص پرمه»، فرزند علی‌عسگر، چهارم مرداد ۱۳۳۹ در روستای باسلکه گرمه ایوان غرب دیده به جهان گشود و پس از عضویت در چریک‌های نامنظم ارتش و سپاه، ۱۵ آذرماه ۱۳۶۴ در چقا حمام سومار به فیض شهادت رسید. او جوانی مؤمن و استوار بود که با شجاعت از خاک وطن و آرمان‌های انقلاب دفاع کرد.