باید شهادت را در آغوش گرفت

خدایا چگونه وصیتنامه بنویسم در حالیکه سراپا گناه و معصیت و تقصیر و نافرمانیام. گرچه از رحمت و بخشش تو نیز ناامید نیستم. ولی ترسم از این است که نیامرزیده از دنیا بروم، میترسم رفتنم از روی خلوص نباشد و پذیرفته درگاهت نشوم. یارب العفو!
خدایا نمیرانم مگر زمانیکه از من راضی باشیای وای که صید روز خواهم بود؛ و پروردگارا تو چقدر دوست داشتنی و پرستیدنی هستی هیهات که نفهمیدم.
یا ابا عبدالله شفاعتت را از من دریغ نکن. آه چقدر لذت بخش است انسان آماده باشد برای دیدار معبودش ولی چه کنم که تهی دستم. اما خدایا تو بخشندهای پس تو قبولم کن.
ای عاشقان ابا عبدالله باید شهادت را در آغوش گرفت. گونههایمان باید از حرارت و شوق لقاءالله سرخ شود و ضربان قلب تندتر بزند. بایستی محتوای فرامین امام را درک و عمل نمائیم تا بلکه قدری از تکلیف خود را در شکر گذاری به جا آورده باشیم.
و سلام من بر روح خدا نجات دهنده ما در عصر حاضر، عصر ظلم و ستم، عصر کفر و الحاد عصر مظلومیت اسلام و پیروان واقعی اش. عزیزانم اگر شبانه روز شکرگذار راستین و صادق خدا باشیم، خطر وسوسههای درون و دنیا فریب را شناخته و بر حذر باشیم که هیچ کدام حقیقی نیست و خلوص در عمل تنها چاره است.
وصیتام به پدر، مادر، خواهران و برادرانم این است که بدانید اسلام تنها راه نجات و سعادت ماست همیشه به یاد خدا باشید و به فرامین خدا عمل کنید. پشتیبان و از ته قلب مقلد امام باشید اهمیت زیادی به دعاها و مجالس یاد بود ابا عبدالله و شهدا بدهید که راه سعادت و توشه آخرت است. همواره تربیت حسینی و زینبی بیایید و رسالت آنها را رسالت خود بدانید و فرزندان خود را نیز همانگونه تربیت دهید که سربازان با ایمان و عاشق شهادت و علمداران صالح، چون ابوالفضل برای ایران عزیزمان.
از همه کسانی که از من رنجیده و حقی بر گردن من دارند طلب بخشش دارم و امیدوارم خداوند من را با بیامرزد و مرا پاکیزه بپذیرد.
در آخر از پدر و مادر عزیزم تقاضا دارم که مرا به خاطر زحمات زیادی که به آنها دادم ببخشند و عفو کنند. پدر و مادر عزیزم شما مرا تربیت کردید و مشکلاتم را متحمل شدید و درست موقعی که میتوانستم عصای دست شما باشم، ترکتان کردم. ولی شما مرا به اینکه چگونه و به چه خاطر رفتم، حلالم کنید. برای شهادتی پر افتخار و به خاطر اسلام رفتم همانگونه که علیاکبر امام حسین (ع) رفت. پس پدرومادرم شما هم مثل حسین (ع) و زینب (س) باشید. مبادا از خودتان ضعف نشان دهید که ضد انقلابها و کفار خوشحال میشوند محکم باشید و با صبر مشت بر دهان ضد خدایان بزنید.
ارادتمند شما میر حمید موسوی مورخه ۱۳۶۵/۰۳/۱۰
انتهای پیام/