پنجشنبه, ۳۱ شهريور ۱۴۰۱ ساعت ۱۰:۲۰
«یک شب با تمام ناراحتی در مقابل پدر و مادرش نشست و گفت: شما می خواهید من اینجا بمانم و زندگی کنم اما نمی دانید که دارید مرگ تدریجی را به من می دهید. همه خانواده اش با تعجب به او نگاه می کردند و محمود با چشمانی پر از اشک ادامه داد: من می خواهم در ایران بمیرم...»در ادامه متن خاطره این شهید والامقام را از زبان دوستش «داود ساکی» در نوید شاهد بخوانید.

به گزارش نوید شاهد خوزستان، شهید محمود رومي پور در دوم تير 1341، در شهرستان انديمشك ديده به جهان گشود. پدرش پنجعلي و مادرش معصومه نام داشت. تا پايان دوره راهنمايي درس خواند. ازدواج كرد. به عنوان پاسدار كميته انقلاب اسلامي خدمت ميك رد. هشتم شهريور 1360، در تهران توسط نيروهاي سازمان مجاهدين خلق (منافقين) بر اثر انفجار نارنجك به شهادت رسيد. مزار وي در بهش تزهراي زادگاهش واقع است.

متن خاطره:

در هنگام تعدي ارتش بعث به سرزمين اسلامي ايران شهيد محمود رومي پور كه جواني نوزده ساله بود به همراه خانواده در كويت زندگي مي كرد، از همان آغاز جنگ تحمیلی توان ماندن در دیار غربت را نداشت.

برای گرفتن رضایت خانواده اش جهت بازگشت به کشورش همیشه در حال بحث و گفتگو با خانواده اش بود با خبر شروع جنگ تحميلي عذاب روحي سراسر وجودش را فرا گرفته بود. بطوري كه ديگر قادر به ماندن در ديار غربت و دوري از سرداران دشت حماسه و خون (انديمشك) نبود.

یک شب با تمام ناراحتی در مقابل پدر و مادرش نشست و گفت:«شما می خواهید من اینجا بمانم و زندگی کنم اما نمی دانید که دارید مرگ تدریجی را به من می دهید...»

همه خانواده اش با تعجب به او نگاه می کردند و محمود با چشمانی پر از اشک ادامه داد:«من می خواهم در ایران بمیرم»

خانواده اش که متوجه علاقه زیاد او به کشورش شدند اجازه دادند و محمود به محض ورودش به ايران به عضويت سپاه اسلام در آمد، جنايتكاران هر روز توطئه اي جديد طرح ريزي مي كردند، ترور، بمب گذاري و …، نبرد با اين منافقين كه چشم طمع به انقلاب ما را داشتند محمود را به تهران كشانيد، اين مبارز نستوه در شهريور ماه 60 در جلوي دانشگاه بوسيله سفاكان كوردل به شهادت رسيد.

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده