شهید " سهراب بازگیر الوار" در قسمتی از وصیت نامه خویش می نویسد« پیامی دارم به تمام خواهران مكتبي و دختران اقوام كه بعد از مرگ ما راهمان را كه كوبنده تر از رزم ماست براي دشمن، يعني حجاب خود را رعايت كنند و با حجاب و تقواي خود راهمان را ادامه دهند...»ادامه وصیت نامه این شهید والامقام را در نوید شاهد بخوانید.

به گزارش نوید شاهد خوزستان، شهید سهراب بازگيرالوار در بيستم شهريور 1342، در شهرستان انديمشك به دنيا آمد. پدرش صفرعلي، كارگر بود و مادرش نازطلا نام داشت. تا دوم متوسطه درس خواند. به عنوان بسيجي در جبهه حضور يافت. دهم شهريور 1361، با سمت مسئول مخابرات، در محور كوت عبدالله اهواز هنگام انجام مأموريت دچار سانحه رانندگي شد و به شهادت رسيد. مزار او در بهشت زهراي زادگاهش واقع است.

متن وصيت‌ نامهشهید سهراب بازگيرالوار:

با درود فراوان به رهبر كبير انقلاب امام خميني و با سلام به تمام دوستان و ياران و همرزمان و با سلام به تمام اقوام و به پدر و مادر بسيار عزيز و مهربانم. پدر و مادري كه در تمام طول زندگيم براي من زحمات فراوان كشيدند و اگر در تمام طول عمر ناچیزم براي راحتی آنها تلاش کنم نمي توانم زحمات آن عزیزان را تلافي كنم.

طلب شهادت

پدر و مادر عزيز، دوستان و اقوام ناراحت نباشيد كه من به جبهه آمده ام چون راه خودم را انتخاب كرده ام و از خداوند بزرگ طلب شهادت دارم که اگر خداوند بزرگ و متعال اين تقاضای كوچك مرا كه طلب شهادت از اوست پذيرفت پیروز میدانم و اگر هم اين تقاضای مرا نپذيرفت حتما قسمت من اين بوده.

بزرگترین آرزوی من شهادت  است

دوستان و مادر مهربان و عزيزم، از شهادتم كه بزرگترين آرزوي من بوده ناراحت نشوید بلكه خوشحال باشيد كه من به عنوان چهارمين شهيد قوم خویش باعث افتخار شهر و دیار خود هستم. اميدوارم كه با شهادت من پدر و مادر عزيزم غمي به دل راه ندهند زيرا اين آرزوي من است.

رعایت حجاب ادامه راه ماست

پیامی دارم به تمام خواهران مكتبي و دختران اقوام كه بعد از مرگ ما راهمان را كه كوبنده تر از رزم ماست براي دشمن، يعني حجاب خود را رعايت كنند و با حجاب و تقواي خود راهمان را ادامه دهند. التماس دعای خاص دارم از شما دوستان براي شهادت من و پيروزي رزمندگان.

طلب حلالیت

در آخر از تمام آشنايان مي خواهم كه هر بدي از من ديده اند مرا ببخشند و حلالم كنند و از شما خواهش مي كنم بعد از مرگ من اين شعر را روي سنگ قبرم حك كنيد:

به عـشق شهادت كمر بسـته ام        من از بي ثمر ماندن خسته ام
شكوه و شرف در شهادت بود             نه مردن به بستر كه ذلت بود
به خون خفتگان جاويد زنده اند            غــريب و همراه پايــنده انـد

والسلام – سهراب بازگير

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده