به یاد لاله های پرپر مدرسه «پیروز» بهبهان؛
نوید شاهد - «مدرسه پیروز در تاریخ چهارم آبان ماه سال 1362 توسط رژیم مفلوک صدام موشک باران شد که در پی این موشک باران 72 نفر از دبیران و دانش آموزان مدرسه به شهادت رسیدند. البته این مدرسه بعدها بازسازی شد و در حال حاضر هم مشغول خدمت بوده و یکی از مدارس مهم شهر است؛ علیرغم موشک خوردن به مدرسه که ظاهرا امری تصادفی است اما بر این باور هستیم که شهادت امری تصادفی نیست و این طور نبود که به طور تصادفی عده ای شهید شده باشند بلکه انسان وقتی روحیه و رفتار آن شهدا را بررسی می کند میفهمد که واقعا شهادت انتخابی از طرف خداوند برای افراد خاص است.» آنچه خواندید بخشی از سخنان «حمداله جوهریان» مدیر مدرسه راهنمایی شهید پیروز بهبهان در گفتگو با نوید شاهد است، شما را به خواندن متن کامل این گفتگو دعوت می کنیم.

به گزارش نوید شاهد خوزستان، تاریخ دفاع مقدس پر است از اسناد مظلومیت ملت ایران در حمله بعثی ‌ها به این کشور که یکی از زرینترین این اسناد «مدرسه پیروز» است؛ زیرا معمار کبیر انقلاب به لاله های به خون خفته آن گریست و در بیانی فرمود: «بهبهان دین خود را به اسلام ادا کرد.»

در آستانه روز معلم در کنار تمام آن دلاورمردان و معلمان شهیدی که یاد و خاطره آنها همیشه در صفحات تاریخ هشت سال دفاع مقدس خواهد درخشید؛ مدرسه ی راهنمایی «شهید حمداله پیروز»، واقع در شهرستان «بهبهان» در اذهان بار دیگر نقش می بندد؛ معلمان خط شکنان دفاع مقدس بودند و حضور معلمان در دفاع مقدس نشان از ولایت‌پذیری و شناخت اولویت‌ ها توسط این عزیزان بود که در آن مقطع، سنگر جبهه را به سنگر علم و تربیت ترجیح دادند و با شهادت نام خود را تا ابد جاودان کردند اما حکایت مدرسه شهید پیروز چیز دیگریست، آنگاه که چهار معلم این مدرسه به همراه 69 دانش آموز در ساعت 5 عصر یکی از روزهای جنگ عراق علیه ایران با بمباران مدرسه به دیدار حق شتافتند و با رنگ سرخ خون خود شجره طیبه این انقلاب را آبیاری کردند.

معلمان و دانش آموزان مظلوم مدرسه شهید پیروز صبح روز ۴ آبان کوله‌‌ های خود را از کتاب و دفتر پر کردند و به مدرسه رفتند اما آن کوله، بار سفرشان به مقصد بهشت شد.

آن زمان که دشمنان در دسترسی کامل به خاک پاک خوزستان ناکام ماندند، به پشت جبهه‌ ها روی آورده و به بمباران شهرها و مردم بی ‌دفاع پرداختند اما وقوع این حادثه بخش دیگری از عظمت ملت ایران اسلامی را نشان داد که حتی در پشت جبهه‌ ها نیز با وجود بی دفاع کشته شدن عزیزانشان در برابر دشمنان ایستادگی کرده و شکست نخوردند.

«حمداله جوهریان» بخشی از آن تاریخ دفاع مقدس است که مدیریت مدرسه شهید پیروز را عهده دار بود، مدرسه ای که نیمکت هایی آن، نردبان آسمان شدند برای عروج معلمان و دانش آموزان، مدرسه ای که هنوز بوی خون می دهد. در آستانه روز معلم به یاد لاله های پرپر مدرسه شهید پیروز و معلمانی که شربت شهادت نوشیدند گفتگویی با وی انجام شده که ماحصل آن ارائه می شود.

نوید شاهد خوزستان: لطفاً خودتان را معرفی کنید؟

حمداله جوهریان: به نام خدا، من حمداله جوهریان مدیر مدرسه راهنمایی شهید پیروز بهبهان هستم.

نوید شاهد خوزستان: از دوران مدرسه شروع کنیم؛ شما دوران قبل از انقلاب را درک کرده و در همان زمان درس خواندید، مبارزات انقلابی هم داشتید یا فقط سرگرم درس و مشق و مدرسه بودید؟

حمداله جوهریان: از سال 1356 هم زمان با ورودم به دانشسرا (تربیت معلم) که نزدیک پایان یافتن دوره تبعید امام بود فعالیت ضد رژیم را شروع کردم و بیشتر اطلاعیه های حضرت امام را که آقای کیاوش استاد دانشرا در اختیارم قرار می داد به بهبهان می آوردم و برای پخش در اختیار افراد دیگر قرار می دادم.

نوید شاهد خوزستان: معلمی را از چه سالی شروع کردید؟

حمداله جوهریان: از سال 1358 وارد آموزش و پرورش شدم و شغل مقدس معلمی را انتخاب کردم.

نوید شاهد خوزستان: مدرسه پیروز یکی از مدارسی بود که توسط رژیم بعثی عراق بمباران شد با توجه به اینکه شما در آن زمان در مدرسه شهید پیروز بهبهان فعالیت داشتید، بفرمایید در حال حاضر آن مدرسه چه شده؟ آیا هنوز پا برجاست؟

حمداله جوهریان: مدرسه پیروز در تاریخ چهارم آبان ماه سال 1362 توسط رژیم مفلوک صدام موشک باران شد که در پی این موشک باران 72 نفر از دبیران و دانش آموزان مدرسه به شهادت رسیدند. البته این مدرسه بعدها بازسازی شد و در حال حاضر هم مشغول خدمت بوده و یکی از مدارس مهم شهر است.

نوید شاهد خوزستان: یکی از شیرین ترین و تلخ ترین خاطرات خود را برایمان بگویید.

حمداله جوهریان: وجود دوستان با اخلاق و فداکار، دلسوز و مهربان در مدرسه می تواند الگویی برای دبیران مدارس دیگر باشد به یاد دارم که در همان روز می خواستیم بعد از پایان کلاس های درس، برای سنجش علمی آزمونی از دانش آموزان به عمل آوریم که این موضوع را غیر مترقبه به دانش آموزان اعلام کردیم، در جواب بعضی از دانش آموزان گفتند که چرا غیر مترقبه! گفتم مرگ بی خبر می آید و انسان باید هر لحظه آماده باشد.

نوید شاهد خوزستان: در حال حاضر وقتی در مدرسه حضور پیدا می کنید آیا هنوز آن روز و آن واقعه تلخ برایتان یادآوری می شود؟

حمداله جوهریان: حقیقتا وقتی که به مدرسه می روم به ویژه برای برگزاری سالگرد بمباران مدرسه حال خاصی پیدا می کنم و به یاد محبت ها و اخلاق و رفتار دبیران و دانش آموزان وارسته آن مدرسه می افتم و به طور جدی دلتنگ و افسرده می شوم.

نوید شاهد خوزستان: برای فراموش نشدن آن واقعه و اطلاع دانش آموزانی که در حال تحصیل هستید چه برنامه هایی انجام شده است؟

حمداله جوهریان: برای یاد دانش آموزان و دبیران والامقام شهید مدرسه پیروز، در آنجا موزه ای از عکس شهدا و ستون یادبود برقرار است و همه ساله سالگرد شهدا برگزار می گردد و صحنه پرتاب موشک بوسیله سپاه پاسداران بازسازی می شود که بسیار موثر و مفید است.

نوید شاهد خوزستان: چه پیامی برای خوانندگان نوید شاهد دارید؟

حمداله جوهریان: امیدوارم که در زندگی دنیوی خود شرمنده شهیدانمان نباشیم که آنها هم هر کدام عزیزی از یک خانواده بود و بخاطر آبرو و عزت و سربلندی این کشور شهید شدند.

نوید شاهد خوزستان: و سخن آخر؟

حمداله جوهریان: در پایان عرض کنم که علیرغم موشک خوردن به مدرسه که ظاهر امری تصادفی است اما بر این باور هستیم که شهادت امری تصادفی نیست و این طور نبود که به طور تصادفی عده ای شهید شده باشند بلکه انسان وقتی روحیه و رفتار آن شهدا را بررسی می کند می  فهمد که واقعا شهادت انتخاب از طرف خداوند برای افراد خاص است.

 

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده