عکاسان بخشی از تاریخ کشورمان را پوشش می‌دهند/ ضرورت حمایت مسئولان از عکاسان حوزه دفاع مقدس

به گزارش نوید شاهد خوزستان، خبرنگاران با پا گذاشتن در این حوزه چشم بینای جامعه می‌شوند و وظیفه رساندن مشکلات و دغدغه‌های مردم به گوش مسئولان را بر دوش می کشند و در این میان عکاسان خبری نیز نقش موثری در این خصوص ایفا می کنند چرا که امروزه باتوجه به اینکه اتفاقات و رویدادهای مختلفی در سراسر دنیا رخ می‌دهد تنها نوشتن خبر نمی‌تواند گویای آن حادثه باشد بلکه با یک فریم عکس رویدادها در تاریخ به ثبت خواهند رسید.

برگزاری نخستین جشنواره عکس ویژه نخبگان و تشکل‌های شاهد و ایثارگر با محوریت شعار «ما کرونا را شکست می‌دهیم» و قرار گرفتن در روز خبرنگار بهانه ای شد تا یکی از برگزیدگان این جشنواره مصاحبه ای داشته باشیم.

محمد آهنگر از عکاسان خوب خوزستانی است که توانست در اولین جشنواره سراسری عکس، ویژه نخبگان و تشکل های شاهد و ایثارگر با به تصویر کشیدن مبارزه همگانی برای شکست بیماری کووید 19 رتبه دوم را در بخش عکاسی حرفه ای از آن خود کند.

محمد آهنگر 34 ساله است که از سال 1390 به عکاسی روی می آورد و به اعتقاد او هنر عکاسی یعنی هنر خوب دیدن؛ اگر کسی علاقمند به عکاسی است باید به قول سهراب، چشم ها بشوید و به اطراف خود خوب بنگرد، زیرا صحنه های شگفت انگیز در کنارمان نهفته اند، که عکاسان خوب و حرفه ای آنها را مشاهده و شکار می کنند.

کسب رتبه اول در مسابقه عکاسی فرزندان روح الله

او که پیش از وارد شدن به حرفه عکاسی در شاخه های هنری دیگر مانند کاریکاتور، طراحی سیاه قلم و خوشنویسی مشغول به فعالیت بود در خصوص انگیزه اش از ورود به دنیای عکاسی می گوید: سال 90 در یکی از ادارات استان سرباز بودم که با یک دوربین کامپکت عکاسی میکردم، بعضی مواقع دوربین را می آوردم و در شهر به عکاسی مشغول می شدم که همان سال در مسابقه عکاسی (فرزندان روح الله) که در مورد ورود شهیدان دفاع مقدس به ایران بود شرکت کردم و توانستم رتبه اول را به دست بیارم و همین امر انگیزه ای شدکه بتوانم دوربینی بخرم تا خیلی جدی تر بتوانم در عکاسی حرفه ای فعالیت کنم.

آهنگر که برای شروع عکاسی حرفه‌ای زیر نظر اساتید مطرح استان همچون امین نظری آموزش های لازم را فرا گرفت، همزمان سالها در خبرگزاری ایسنا به صورت افتخاری مشغول به کار بود تا اینکه در سالهای 98و 97 در خبرگزاری ایکنا خوزستان و از اواخر سال 98 تاکنون در خبرگزاری فارس در بخش عکاسی خبری به صورت حرفه ای کار خود را ادامه داد.

این عکاس جوان خوزستانی در خصوص اهمیت فعالیت عکاسان خبری و عکس خبری می گوید: عکاسان خبری از جمله مجاهدان بی نام و نشان اطلاع‌رسانی در جهان مدرن محسوب می‌شوند که تلاش‌هایشان تاثیر مهمی در آشکار کردن زوایای پیدا و پنهان زندگی بشری دارد.

عکس های اثر گذار

او ادامه می‌دهد: گاهی وقت ها یک عکس خبری آن چنان نفوذ، گیرایی و اثرگذاری دارد که صدها جمله خبری نمی توانند به سادگی بیانی که عکس دارد، اثرگذار باشند؛ در رویدادهای مهمی چون جنگ، سیل و زلزله و هزاران رویداد دیگر یک عکس خوب خود گویای همه چیز است؛ برای ما خبرنگاران که راویان خبر هستیم، زمانی خبرمان اثر گذار و شیواست که در کنارش یک عکس خبری متناسب با سوژه مورد نظر چاپ شده باشد و این به همت همکاران عکاس میسر می شود.

آهنگر با بیان اینکه در خیلی از رویدادها و حوادث طبیعی و غیرطبیعی عکس ها زودتر از همه اثر خود را بر جامعه انسانی گذاشته و باعث واکنش انسان ها می شوند، می افزاید: در واقع عکاسان را می توان مجاهدان بی نام و نشان و گاهی بی مزد و مواجب دانست؛ پدیده ای که البته به دلیل دشواری های معیشت در عصر حاضر این قشر موثر خبری را آزار می دهد.

وی در خصوص عمده موضوعات عکاسی اش می گوید: عکاسی دنیایی وسیع با دیدگاه های گوناگون است. فردی که با عکاسی آشناست از کوچک ترین و پیش پا افتاده ترین موضوع نیز به راحتی نمی گذرد، اما عمده عکس های من دو محور اجتماعی اعم از مراسمات مذهبی، ملی و دینی، تشییع پیکر شهدا و عکاسی خبری را شامل می شود.

آهنگر شیفته عکاسی مذهبی و آیینی است و بین شاخه‌های مختلف این نوع عکاسی ثبت حال و هوای زائران اربعین حسینی و حرم حضرت اباعبدالله (ع) برایش چیز دیگری است و معتقد است هرچند بار که لازم باشد و توفیق همراهی کند، در این مسیر قدم برمی‌دارم و هرچقدر نیاز باشد از جیب هزینه می‌کنم.

اهمیت ثبت لحظات ورود پیکر شهدا

او در این باره تصریح می کند: من با توجه به علاقه ای که در شاخه عکاسی از آیین های ملی و مذهبی دارم از سال 90 مراسمات استقبال از ورود پیکر شهیدان دفاع مقدس به ایران را عکاسی کردم؛ این جنگ بیش از ۲۲۰ هزار شهید ایرانی بر جای گذاشت که در این بین، پیکر ۱۱ هزار شهید ایرانی مفقود الاثر است و هنوز به کشور بازنگشته اند.

نفر دوم بخش عکاسی حرفه ای نخستین جشنواره عکس ویژه نخبگان و تشکل‌های شاهد و ایثارگر، درباره نگاه جوانان امروزی به جنگ و اتفاقات و تبعات آن اظهار می کند: متاسفانه تکرار زیاد موضوع جنگ تحمیلی و شهدای گمنام در ایران، باعث شده که جوانان ایرانی نسبت به خیلی از مسائل و اثرات جنگ و شهدای گمنام کمی بی تفاوت شوند و عمق داستان را درک نکنند.

وی با توجه به مشکلاتی که در بخش عکاسی دفاع مقدس پیش پای عکاسان است اضافه می کند: متاسفانه من بارها و بارها با مسئولین استانی صحبت کردم که بتوانم از تفحص شهدا در خاک عراق هم عکاسی کنم و نمایشگاهی در این مورد بزنم اما با من همکاری نکردند.

این عکاس جوان به علاقمندی دیگر عکاسان خوزستانی در این حوزه اشاره می کند و می گوید: در این مورد میتوان از عکاسی به نام مرحوم "علی هویسی" نام برد؛ یک جوان پرانرژی و خلاق که تمام دغدغه فکری اش، عکاسی از تشییع شهیدان بود به طوری که زندگی اش را وقف این کار کرد و در حال تهیه آرشیو بسیار قوی از عکاسی ورود شهیدان به میهن بود که متاسفانه در حادثه تصادف، دعوت حق را لبیک گفت و نتوانست مجموعه اش را کامل کند.

وی در باره اهمیت عکاسی از تفحص و تشییع شهدا خاطر نشان می کند: با توجه به اینکه ما فقط شاید تا چهار یا پنج سال آینده بتوانیم ورود پیکر شهدا به کشورمان را داشته باشیم و این عکس ها باید به نسل آینده انتقال داده شوند، این عکس ها برگی از تاریخ کشور ما هستند و اگر این کار انجام نشود باید حسرت این را بخوریم که ای وای چه بخش مهمی از تاریخ را پوشش ندادیم؛ شاید این عکس ها در حال حاضر خیلی معمولی به نظر بیایند اما بیست سال آینده خود مسئولان به سراغ ما می آیند، همانگونه که در عکاسی جنگ و دفاع مقدس این اتفاق افتاده است.

آهنگر معتقد است که عکاسی از آیین های مذهبی و شهید و شهادت یک رزق است، رزقی که ما را دعوت می کنند تا آنجا حضور پیدا کنیم و بتوانیم از آن اتفاق عکاسی کنیم؛ یک رزق با برکت که من بارها و بارها این را در زندگی شخصی ام لمس کردم.

به اعتقاد او، عكاسي نيازمند تجربه است، تجربه‌ای به وسعت بیکران؛ هنر عكاسي به منزله يک كوه است و وقتی از پايين به آن نگاه كنی كوتاه به نظر ميرسد اما هرچه صعود مي كني بيشتر متوجه ارتفاع آن مي شوي.

وی تاکید می کند: عكاسان اجتماعي بايد وقتي براي بازديد از آثار ساير عكاسان اختصاص دهند و زندگي و پويايي مردم را با شگردهاي مختلف به تصوير بكشند.

ثبت جهاد در زمان کرونا

وی در ادامه این مصاحبه با اشاره به اهمیت عکاسی در زمان کرونا می گوید: کرونا یک اتفاق معمولی نیست؛ کل دنیا با آن درگیر هستند. این بیماری شیوه زندگی مردم را تغییر داده و جان انسان‌ها را به خطر انداخته است. این اتفاق باعث تغییر نوع نگاه، به هنر شده است و انسان‌ها در این دوره از زندگی خود محک بزرگی خورده‌اند، شیوع کرونا جان انسان‌ها را به خطر انداخته و این مسئله توجه‌مان را به این موضوع جلب می کند که عکاسی از کرونا همانند سایر بحران‌ها نیست و عکاس می‌تواند جزئی از بحران باشد.

آهنگر که از همان اوایل اسفند زمانی که موارد مشکوک بیماری کرونا مشخص شد و در بیمارستان رازی بستری شدند، کارش با موضوع کرونا را کلید زد در خصوص این نوع عکاسی تصریح می کند: نکته جالب تغییر مداوم سوژه‌ها و تعداد شاخه‌های زیاد برای پرداختن به این موضوع است.

او ادامه می دهد: فرض کنید زمانی که از سیل به عنوان یک بحران طبیعی عکس می‌گیرید، محل سیل، سیل‌زده‌ها و کمپ‌ آنها برای عکاسی وجود دارد، بعد از حادثه نیز می‌توان از بازسازی مکان‌ها و فضاهای تخریب شده بر اثر سیل عکاسی کرد و بعد از یک هفته تا ۱۰ روز اعلام می‌کنند که وضعیت به حالت ثابت رسیده و دیگر پرداختن به موضوع اهمیت چندانی ندارد؛ ولی در مورد کرونا بعد از گذشته سه ماه، از تعداد سوژه‌ها کم نشده و شاید شکل آنها تغییر کرده باشد و حتی سوژه‌های قبلی‌ اضافه شده باشد.

آهنگر در خصوص عکسی که توانست در مسابقه ما کرونا را شکست می دهیم رتیه دوم بخش حرفه ای را کسب کند، خاطر نشان می کند: عکس من مریوط به بانوان جهادی بود که در حرم حضرت علی بن مهزیار بصورت شبانه روزی و بدون وقفه در حال تولید ماسک بودند .

عکس برگزیده در جشنواره از محمد آهنگر

عکاسان نیازمند حمایت هستند

این عکاس جوان خوزستانی که تاکنون جایزه های بسیاری از جشنواره های مختلف بین المللی و کشوری دریافت کرده است و کسب 90 مقام بین المللی و ملی و 70 عنوان منتخب در جشنواره های خارجی و داخلی و شرکت در 15 نمایشگاه گروهی عکس از افتخارات اوست، گله هایی نیز دارد.

او در بیان بخشی از این گله ها می گوید: از عدم حمایت مالی و نداشتن هیچ پشتوانه ای به شدت گله مندم و باید بگویم کار ما اصلا به چشم مسئولان نمی آید.

آهنگر ادامه می دهد: رزومه یک عکاس بین المللی برای برخی سازمان ها اصلا مهم محسوب نمی شود در حالی که اگر یک صافکار و مکانیک خوب را در نظر بگیریم، شهرت اش باعث افزایش درآمدش هم می شود در حالی که در صنف ما برند چنان مهم نیست به طوری که من بعد از 9 سال عکاسی مداوم هنوز نتوانسته ام نمایشگاه انفرادی از آثارم برگزار کنم چون هزینه هایش بالاست؛ همه چیز اسپانسر دارد اما هنر ندارد.

وی ادامه می دهد: اگرچه در این کار با هزینه های سرسام‌آور زندگی و نبود بیمه و درآمد مواجه می شویم، اما تنها عشق و علاقه وافر ما را در این وادی نگه داشته است و انتظار داریم مسئولان ما را بیشتر درک کنند اگر راه را برای ما هموار کنند چه بسا بیشتر شکوفا می شویم؛ رسانه های خارجی در همه جا حضور دارند در حالی که ما از بهترین عکاسان در کلاس جهانی برخورداریم در حالی که نمی توانیم همچون آنها موثر بوده و دیده شویم .

آهنگر در پایان بر ضرورت همراهی مسئولان و حمایت آنان از عکاسان خبری تاکید می کند و می افزاید: مسئولان باید در نظر داشته باشند، عکاسان خبری که در هر زمان و وضعیتی با تمامی سختی‌ها و مسائل ایمنی و امنیتی و... حاضر هستند که نمونه ای از این حضور را می توان در عکاسی حادثه تروریستی 31 شهریور 97 و سیل 98 خوزستان مشاهده کرد که اگر حضور عکاسان خوزستانی نبود شاید واکنش به این حوادث طور دیگری اتفاق می افتاد و ما توانستیم در حادثه تروریستی 31 شهریور مظلومیت مردم بی دفاع خوزستان را به خوبی منعکس کنیم.

وی ادامه می دهد: از مسئولان استانی انتظار می رود ضمن حمایت از عکاسان، شرایط بهتری را برای فعالیت آنان فراهم کنند.

مصاحبه گر: فرحناز خضوعی