پدری کرد،اما پدر نبود!
به گزارش نوید شاهد خوزستان،شهیدغلامعلی عالی رضایی هفتم بهمن 1319در شهرستان شوشتر به دنيا آمد. پدرش نصرالله نام داشت و کفابود. مادرش فاطمه نام داشــت. تا پايان دوره ابتدايي درس
خواند. فروشنده
بود. سال 1341ازدواج
کرد و صاحب چهار پسر و دو دختر شد.
هفتم دي ،135۷در دزفول هنگام شرکت در تظاهرات عليه
رژيم شاهنشاهي بر اثر اصابت گلوله به سر و صورت، شهيد شد.
مزار او در زادگاهش واقع است.
آنچه می
خوانید خاطراتی به نقل از همسر شهید " غلامعلی عالی رضایی "
است که تقدیم حضورتان
می شود:
انگار پسر
خودش را داماد کرده بود
اسمش غلامعلی
بود ولی من او را علی صدا می کردم ،علی پدرو مادرش را بسیار دوست داشت هر پنجشنبه
به احترام مادرش به شوشتر و مقام صاحب الزمان می رفت اعتقاد داشت حتی بعد از مرگ
هم باید والدین را تکریم کرد .یک روز در حیاط نشسته بود وفکری کرد از پشت پنجره
آشپزخانه در حالی که غذا را آماده می کردم هر چندلحظه یکبار نگاهی به اومی کردم و
می دیدم غرق در افکار خودش است می دانستم چه چیزی این همه ذهنش را درگیر کرده ولی
از آنجایی که علی همیشه درکمکبه دیگران مخصوصا ایتام پیش قدم بود حدس می زدم کسی
برای او چیزی تعریف کرده که اینقدر به فکر فرو رفته دو فنجان چای ریختم و به حیاط
رفتم در کنارش نشستم و گفتم چه کسی به خودش اجازهداده ذهن مرد مرا این همه به خود
مشغول کند .علی مثل همیشه لبخندی زد و گفت عزیزم هیچ کس جز مهربانی تو .هر دو
خدیدیم گفتم جه شده علی ؟چرا این همه ذهنت درگیره ؟
